درود و احترام خدمت جناب شمیرانی، پاینده ایران. پیامی دارم خطاب به مردم ایران: مردم عزیز ایران، تکلیف ما با این رژیم سرانجام در کف خیابان‌ها روشن خواهد شد، نه با نشستن پشت تلفن‌های همراه یا تماشای تصاویر اعتراضات از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی. وقتی زمان قیام برسد، دیگر وقت پیام دادن نیست. پیام‌ها پیش‌تر گفته شده‌اند و شرح فجایع کافی است. همه ما از جنایت‌ها، فسادها، خیانت‌ها، و ظلم‌هایی که به جوانان، زنان و مردان این سرزمین رفته آگاهیم. پس چه باید کرد؟ از همین حالا گروه خود را تشکیل دهید. یارگیری کنید. دست پر و آماده وارد میدان شوید. تنها به خیابان نروید. گروه‌های کوچک ۴ یا ۵ نفره بسازید و سازماندهی کنید. مزدوران و بسیجی‌های حکومتی، چه داخلی و چه خارجی، در لباس شخصی در اطراف شما خواهند بود. اما برنده کسانی هستند که سازماندهی شده و با آگاهی از مسیرها، خیابان‌ها و فرعی‌ها وارد میدان شوند. این نکات حیاتی است که در هیچ رسانه‌ای به شما گفته نمی‌شود. چرا قیام‌های گذشته (۹۶، ۹۸، ۱۴۰۱) به نتیجه نرسید؟ یکی از دلایلش نبود سازماندهی درست و مؤثر بود. هیچ‌وقت تنها وارد خیابان نشوید. با دوستانی که به آنها اعتماد دارید همراه شوید. با نزدیکان و همفکران خود صحبت کنید. از الان گروه‌های مورد اعتماد خود را تشکیل دهید. در صورت دستگیری یا درگیری، حضور در گروه شما را از آسیب‌پذیری نجات می‌دهد. دشمن وقتی شما را در گروه‌های کوچک، هماهنگ و با انسجام ببیند، ترس وجودش را فرا می‌گیرد. هم‌میهن گرامی، گروه خودت را بساز. از همین حالا یارگیری کن. وقت قیام، وقت عمل است نه پیام دادن. از جناب شمیرانی نیز درخواست می‌کنم که بر اهمیت سازماندهی و راه‌های آن باز هم تأکید کنند. پاینده ایران.