كتاب ايمان
باب (17): ناسپاسي از شوهران، و اينكه ناسپاسي، درجاتي دارد
27- «عَنِ ابن عباس رَضِیَ اَللهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ﷺ : «أُرِيتُ النَّارَ فَإِذَا أَكْثَرُ أَهْلِهَا النِّسَاءُ يَكْفُرْنَ». قِيلَ: أَيَكْفُرْنَ بِاللَّهِ؟ قَالَ: «يَكْفُرْنَ الْعَشِيرَ، وَيَكْفُرْنَ الإِحْسَانَ، لَوْ أَحْسَنْتَ إِلَى إِحْدَاهُنَّ الدَّهْرَ ثُمَّ رَأَتْ مِنْكَ شَيْئًا، قَالَتْ: مَا رَأَيْتُ مِنْكَ خَيْرًا قَطُّ»». (بخارى:29)
ترجمه: «از عبد الله ابن عباس رَضِیَ اَللهُ عَنْهُمَا روایت است كه نبی اكرم ﷺ فرمود: «دوزخ به من نشان داده شد، دیدم كه بیشتر اهل دوزخ، زنان هستند. زیرا ناسپاسی میكنند». سؤال شد: آیا از خدا ناسپاسی میكنند؟ رسول الله ﷺ فرمود: «خیر. از شوهرانشان ناسپاسی میكنند». (یعنی خدمت و محبت شوهران خود را نادیده میگیرند). اگر تمام عمر به همسرت خدمت كنی، ولی یک بار از شما، چیزی (خلاف میلش) مشاهده كند، میگوید: من هرگز از تو خیری ندیدهام»».
@sahih_Al_Bukhari0