كتاب ايمان باب (21): نشانه ‏هاي منافق 32- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا أَنَّ النَّبِيَّ ﷺ قَالَ: «أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كَانَ مُنَافِقًا خَالِصًا، وَمَنْ كَانَتْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنْهُنَّ كَانَتْ فِيهِ خَصْلَةٌ مِنَ النِّفَاقِ حَتَّى يَدَعَهَا: إِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ، وَإِذَا حَدَّثَ كَذَبَ، وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ، وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ»». (بخارى:34) ترجمه: «از عبد الله بن عمرو رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا روایت است كه نبی اكرم ﷺ فرمود: «هر كس كه این چهار خصلت در او دیده شود، منافق خالص است. و هر كس، در او یكی از آنها دیده شود، یک خصلت از نفاق دارد مگر زمانی كه آن را ترک كند. آن چهار خصلت عبارتند از: 1ـ هرگاه، امانتی به او سپرده شود، خیانت می‌كند. 2ـ هنگام صحبت كردن، دروغ می‌گوید. 3ـ اگر عهد وپیمانی ببندد، پیمانش را می‌شكند. 4 ـ هنگام دعوا، دشنام میدهد و ناسزا می‌گوید»». @sahih_Al_Bukhari0