بازیگر جذاب کارگردانی یا بازیگر؟ صددرصد کارگردان. دکتر تارا گفت: بازیگر کسی‌ست که بقیه، احساسات و رفتار‌هایش را کنترل می‌کنند. خب من که نیستم. «یک لحظه فکر کن در پایان روز چند نفر و یا چند چیز تو را کارگردانی کردند؟» راننده ماشین بهت فحش داد. اعصبانی نشدی؟ دوستت قضاوتت کرد. ناراحت نشدی؟ ویدئوی خنده‌داری در اینستاگرام دیدی. خوشحال نشدی؟ مسخره‌ات کردند. دلت نشکست؟ من با بازیگری که به او می‌گویند بخند می‌خندد، می‌گویند گریه کن، گریه می‌کند، چه فرقی داشتم؟ «تمام احساساتشان را مجموعه کارگردان‌های اطراف، می‌سازند و کنترل می‌کنند.» «اکثرا از آنان این جملات را می‌شنوید: امروز روز خیلی بدی داشتم. امروز پرانرژی و خوشحالم. امروز روز من نبود. و...» این یعنی خوابیدن روی موج. ساختاری خمیری. و یا فلزی. درسته، فلزیم. چکش‌خواریم و به شدت واکنش پذیر. مثل سدیم، حتی با هوا هم رنگ عوض می‌کنیم. اما برق می‌زنیم. قبول دارید بازیگران برق می‌زنند؟ بیش از هر کسی توجه جلب می‌کنند. حتی دوست‌داشتنی‌اند. آخر کی دلش عروسک نمی‌خواهد؟ بترسانش، بخندانش، عاشقش کن، بعد هم نخواستی ولش کن تا پشت سرت گریه کند. خلاصه تا می‌خواهی واکنش‌ جذب کن. چون ما بازیگرانی جذابیم. پ.ن: برداشتی از پادکست «بازسازی احساسات» جافکری. ✍ساحل خسروی ➡️@sahelshkh #یادداشت_های_من