#بازنگری الزامات و قوانین ۱۴۰۱
#آیین_نامه #ایمنی کار در
#فضای_بستهآیین نامه
ایمنی کار در فضای بسته مصوبه (مورخ ۱۴۰۱/۵/۲۶ شورای عالی حفاظت فنی)
به استناد مواد (۸۵) و (۸۶) قانون کار جمهوری اسلامی ایران، با هدف ایمنسازی و پیشگیری از حوادث ناشی از کار، «آیین نامه
ایمنی کار در فضای بسته» که در جلسه مورخ ۲۱/۰۴/۱۴۰۱ “شورای عالی حفاظت فنی” تدوین و توسط آن شورا پیشنهاد شده است، به شرح زیر تصویب میگردد.
فهرست
آیین نامه
ایمنی کار در فضای بسته
فصل اول ـ کلیات
فصل دوم ـ مقررات عمومی
فصل سوم ـ برنامه عملیات اجرایی
فصل چهارم ـ مجوز ورود
فصل پنجم ـ وظایف اشخاص
فصل ششم ـ آموزش
فصل هفتم ـ سایر مقررات
آیین نامه
ایمنی کار در فضای بسته
فصل اول ـ کلیات
ماده۱ـ هدف و دامنه کاربرد: مقررات این آییننامه به استناد ماده (۸۵) و تبصره (۱) ماده (۸۶) قانون کار جمهوری اسلامی ایران به منظور صیانت از نیروی انسانی و منابع مادی کشور و با هدف پیشگیری از وقوع حوادث ناشی از کار و رعایت
ایمنی در کارگاههای مشمول قانون کار دارای فضای بسته تدوین شده است.
ماده۲ـ تعاریف: در این آییننامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح ذیل به کار میروند:
۱ـ فضای بسته: فضایی با معیارهای زیر است که بر حسب شرایط ایمن نیازمند یا بدون نیاز به مجوز ورود میباشد.
۱ـ۱ـ به اندازه کافی بزرگ باشد به طوری که بدن یا نیم تنه بالای شخص در آن قرار گیرد تا بتواند وظایف محوله را انجام دهد؛
۱ـ۲ـ برای حضور و کار مستمر اشخاص طراحی نشده و برای اموری نظیر بازرسی، تعمیر و نگهداری وارد آن میشوند؛
۱ـ۳ـ دارای ورودی و خروجیهای محدود باشد؛ به صورتی که امکان فرار در وضعیت اضطراری به سادگی مقدور نباشد؛
۱ـ۴ـ از تهویه طبیعی مطلوبی برخوردار نباشد و به دلیل خطر حبس هوا در این فضاها، فشار اتمسفری داخل با بیرون متفاوت بوده و یا دارای اتمسفر سمی و خطرناک باشد.
فضای بسته بی نیاز به مجوز ورود: فضای بستهای که بر اساس ارزیابی ریسک، فاقد خطرات منجر به مرگ یا جراحت فیزیکی شدید (نقص عضو) و یا سایر صدمات به کارگر باشد.
فضای بسته نیازمند مجوز ورود: فضای بستهای که بر اساس ارزیابی ریسک شامل یک یا چند ویژگی زیر است:
۳ـ۱ـ حاوی یک اتمسفر خطرناک یا قابلیت ایجاد یک اتمسفر خطرناک است؛
۳ـ۲ـ شامل مادهای است که امکان غوطهوری یا فرو رفتن شخص در آن وجود دارد؛
۳ـ۳ـ شکل داخلی آن به واسطه وضعیت دیوارها یا کف شیبدار، میتواند منجر به گیرافتادن شخص شود؛
۳ـ۴ـ دارای حداقل یکی از مخاطرات فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی، الکتریکی یا مکانیکی باشد.
برنامه عملیات اجرایی: عبارت است از برنامهریزی، اجرا، نظارت و پایش حضور عوامل اجرایی در محیط، ورود شخص مجاز، انجام کار و خروج وی از فضای بسته، تغییر نوبت کاری، حفاظت از اشخاص در برابر خطرات این فضا و کنترل و اتخاذ تدابیر
ایمنی.
مجوز ورود: به معنای سند مکتوبی است که توسط کارفرما یا نماینده وی تهیه میشود و برای ورود، انجام فعالیت و تعیین شرایط کار میباشد و باید به نام شخص مجاز و عنوان شغلی وی بوده و مشخصکنندهی محل فضای بسته، هدف ورود، تاریخ، مدت زمان و نوع انجام کار، شرایط ورود و خروج قابل قبول، مخاطرات فضا و نام ناظر و شخص مسئول باشد.
شرایط ورود و خروج قابل قبول: وضعیت حاکم بر فضای بسته که ورود، خروج و فعالیت اشخاص مجاز در آن به صورت ایمن انجام گیرد.
کارفرما: شخص حقیقی یا حقوقی است که یک یا تعدادی کارگر به دستور و حساب وی، به کار گمارده میشوند.
پیمانکار اصلی: شخص حقیقی یا حقوقی دارای صلاحیتی است که بر اساس اسناد و مدارک پیمان به عنوان مجری اصلی موضوع پیمان شناخته میشود.
پیمانکار فرعی یا پیمانکار جزء: شخص حقیقی یا حقوقی دارای صلاحیتی است که پیمانکار اصلی با وی برای انجام بخشی از امور، قرارداد منعقد نموده و پیمانکار مربوطه ملزم به اجرای تعهدات براساس اسناد و مدارک موضوع پیمان میباشد.
ناظر: شخصی است که توسط کارفرما یا نماینده وی برای نظارت بر شرایط ایمن محیط کار، عملکرد اشخاص مسئول و اجرای صحیح برنامه عملیات اجرایی معرفی گردیده که میتواند خود کارفرما، سرپرست بخش و یا سرپرست واحد باشد.
شخص مسئول: شخصی است که درخارج از فضای بسته مستقر و بر شرایط ایمن عملیات اجرایی کار در فضای بسته، ورود و خروج و عملکرد اشخاص مجاز نظارت مینماید. همچنین در صورت نیاز و در شرایط اضطراری میتواند به این فضا وارد شود.
شخص مجاز: شخصی است که با داشتن مجوز ورود میتواند وارد فضای بسته شود، این شخص باید آموزشهای مرتبط با نوع فعالیت در فضای بسته را گذرانده باشد.
آزمایشگر: شخصی است که از دانش و توانایی و مهارت لازم برای انجام آزمایشات و تشخیص و پیشبینی مخاطرات فضای بسته برای انجام اقدامات اصلاحی یا حذف آنها برخوردار است.