مهر و محبت والدین که بسیار ترحم انگیز و در اصل بچگانه است چیزی نیست مگر خودشیفتگی احیا شده والدین که وقتی به عشق به مصداق امیال تبدیل می شود خصوصیات سایق خود را قطعا برملا می کند. Sigmund Freud. On Narcissism: An Introduction. 1914. On Metapsychology . Ed. Agnela Richards. The Penguin Freud Library. Vol. 11. London: Penguin , 1991 از دیدگاه روانشناسی نیز اکثر محبت های خانواده ها به فرزندانشان اصیل نیست بلکه محبت های شرطی است که در واقع والدین برای ارضای نیازهای رفع نشده خود آن را با محبت در فرزند خود جستجو میکند مثلا والدینی که اگر فرزندش درس بخواند محبت بیشتری میکنند؛ در واقع این نوعی خودشیفتگی والدین برای بقای خود و نسل اصلح (هم بعد زیستی و هم روانی) است. عشق اصیل برعکس عشق رشدنیافته آن است که فرد را در هر موقعیت و شرایطی مورد پذیرش، احترام و محبت قرار دهیم تا او رشد کند نه اینکه وسیله ای برای کمبودهای روانی ما باشد.