🔸فریاد دادخواهی #سهیلا_حجاب، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه
سهیلا حجاب در نامهای که از داخل بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه نوشته است: «آنطور که با من در زندان ها رفتار میکنند، در جنگ ایران و عراق با اسرای ایرانی برخورد نشد. فریاد دادخواهی بر میآورم که مدام شکنجه جسمی و روحی میشوم، مدام پروندهسازی برایم در جریان است، مدام از این زندان به زندانی دیگر، از بازداشتگاهی به بازداشتگاهی دیگر و از این انفرادی به انفرادی دیگر جابجا می شوم - مورد اهانت و ضرب و شتم قرار میگیرم و تهدید به پروندهسازی میشوم
مدعیان دین و دیانت، در این روزها و شبها قرآن بر سر میگیرند و طلب عفو و بخشش به درگاه خدا میکنند، از کدام بخشش سخن میگویید؟ وقتی ظالمانهترین رفتارها را در حق فرزندان این سرزمین روا میدارید! من یکی از آنان هستم، فرزند کوچک ملت بزرگ ایران که هرگز شما را نخواهد بخشید.
من از تمام فعالان حقوق بشر در جای جای دنیا فریاد دادخواهی بر میآورم که جای ضرب و شتم، کبودیهای قسمتهای مختلف در بدنم درد میکند، جای موهای کنده شده از سرم نه یک بار بلکه بارها روی آسفالت خیابان این بار از طبقه دوم زندان و کشیده شدنم از روی بیست پله و حیات و انفرادی؛ در حالیکه در اعتصاب غذا بودم و روزها و هفتهها بدنم در ضعف بسیار قرار داشت؛ هنوز خون زیر پوستم بخاطر فشار زیاد دستبند و پابند ذوق ذوق میکند، از اسپری فلفل گرفته تا گاز اشک آور
یک هفته تلفن بند زنان زندان را بخاطر عدم انعکاس وضعیت جسمی من به بیرون قطع کردید و بعد برای شکستن اعتصاب غذای من به خشونت، ضرب و شتم و هتک حرمت، انتقال به سلول انفرادی، ممانعت از ملاقات و تماس با خانواده، احضار به دادگاه و تهدید به پروندهسازی متوسل شدید.
همان علی که برایش شب زنده داری میکنید حاکمان را به رعایت عدالت دعوت میکرد، همان حسینی که در این شبها واسطهاش میکنید که خداوند از گناهانتان بگذرد، میگوید “دین اگر ندارید لااقل آزاد مرد باشید.”»
سهیلا حجاب / اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ / بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه
🆔@ZananFirouzehie