درد دل یک عزیز برگرفته از صفحه فیسبوکی
شهریور سال
۶۷ سالروز اعدام دایی عزیزم
#امیر_هوشنگ_صفاییان است. او با وجود حکم، مثل خیلی دیگر از جوانان بی‌نظیر آن زمان اعدام شد. برای من این عکس تابلوی غم است. عکس خواهران و برادران غمناک. من در آن زمان هفت سالم بود و تا قبل از این تصویر با این که پدر و دایی‌ام هر دو زندان بودند، تصوری از این غم نداشتم. خانه‌ای که همیشه شلوغ و پر از مهمان و جشن و شادی بود حالا به یکباره و به معنای واقعی فرو ریخته بود. هیچ کس نمی‌خندید و من مصرانه در پی‌اش. دیگر همه چیز عوض شده بود. من معنای واقعی فرو ریختن یک خانواده را در این تصویر دیدم.
یاد تمامی عزیزان که در بیدادگاه‌های جمهوری اسلامی کشته شدند گرامی باد.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #کشتار_۶۷#خاوران@zan_j
