زن و جامعه (زن کارگر)

اجبار به سکوت با دیدن کبودی بدن فرزند

اجبار به سکوت با دیدن کبودی بدن فرزند
سمیه جاهدعطائیان: پدر، فرزند اوتیستیک خود را به مرکزی می‌سپارد که برای چند ساعت از او مراقبت کنند، او به مدیر مرکز گوشزد می‌کند که به هر طریقی که صلاح می‌دانند بچه را ساکت کنند، تمام ‌و کمال اختیار با خودتان! مادر دیگری ناچار است بدون تحقیق و بررسی، فرزندش را که با اختلال دیگری دست‌‌وپنجه نرم می‌کند به یکی از همین مراکز بسپارد که برای چند ساعت در روز فرزندش را سرگرم کنند. او ناچار است، فرزند کنکوری دارد و از صداهای بلند و نابهنجار در خانه به ستوه آمده‌اند. مادر دیگری به ‌خاطر جروبحث‌های مداوم با همسرش، ساعتی به استراحت و رسیدگی به کارهای منزل نیاز دارد. همین الزامات برای واگذاری بچه‌های با نیازهای ویژه و در طیف شدید به مراکز دارای مجوز و بدون مجوز وجود دارد که در حق بسیاری از این بچه‌ها ظلم بزرگی می‌شود. چنانچه چند سال پیش قبل‌ از شیوع کرونا مرکزی به نام (صابرین یاسین) بچه‌ها را به یک مجتمع ورزشی در خیابان «سعدآباد» تهران برای اردو می‌برند که دو بچه بر اثر برخورد سیم برق و آتش‌سوزی جانشان را از دست می‌دهند. اما خانواده‌ها هیچ شکایتی از مرکز نکرده و در این ارتباط سکوت می‌کنند.
هر طور صلاح می‌دانید فرزندم را تربیت کنید!
«م.ی» مادر یکی از بچه‌های اوتیستیک که درباره وجود مراکز بی‌شمار و غیرمجاز نگهداری بچه‌ها اطلاعاتی دارد و از سهل‌انگاری خانواده‌ها نگران است، به خبرنگار «شرق» می‌گوید: «مادرهایی که ناچار هستند فرزندشان را به این مراکز بسپارند می‌گویند که بارها شاهد آثار کبودی و زخم روی بدن فرزندشان بودند و زمانی ‌که علت را از مرکز می‌پرسند به آنها می‌گویند که پا یا دست بچه به لبه استخر خورده و هزاران بهانه دیگر می‌آورند. خانواده‌ها هم که زندگی سختی دارند و از عهده نگهداری بچه‌ها با طیف شدید برنمی‌آیند، سکوت می‌‌کنند و همچنان بچه را به همان مرکز می‌سپارند. در بسیاری از مواقع آثار کبودی را بارها مشاهده می‌کنند اما باز هم شکایتی ندارند؛ متأسفانه در چند سال اخیر مراکز غیررسمی و حتی رسمی زیادی در حوزه اوتیسم ایجاد شده‌ که از بچه‌ها برای ساعتی نگهداری می‌کنند و مشخص نیست کارکنان یا مددجوها از صلاحیت کافی برای نگهداری بچه‌ها برخوردار هستند یا نه؟ شیوه‌های نگهداری مشخص نیست و خانواده‌ها هم تحقیقی در این زمینه نکرده و حتی گاهی هم می‌گویند صلاح با خودتان است؛ او را تربیت کنید».

#معلولیت_ناتواتی_نیست
#نه_به_خشونت_برمعلولین

@zan_j
via

اجبار به سکوت با دیدن کبودی بدن فرزند

اجبار به سکوت با دیدن کبودی بدن فرزند
سمیه جاهدعطائیان: پدر، فرزند اوتیستیک خود را به مرکزی می‌سپارد که برای چند ساعت از او مراقبت کنند، او به مدیر مرکز گوشزد می‌کند که به هر طریقی که صلاح می‌دانند بچه را ساکت کنند، تمام ‌و کمال اختیار با خودتان! مادر دیگری ناچار است بدون تحقیق و بررسی، فرزندش را که با اختلال دیگری دست‌‌وپنجه نرم می‌کند به یکی از همین مراکز بسپارد که برای چند ساعت در روز فرزندش را سرگرم کنند. او ناچار است، فرزند کنکوری دارد و از صداهای بلند و نابهنجار در خانه به ستوه آمده‌اند. مادر دیگری به ‌خاطر جروبحث‌های مداوم با همسرش، ساعتی به استراحت و رسیدگی به کارهای منزل نیاز دارد. همین الزامات برای واگذاری بچه‌های با نیازهای ویژه و در طیف شدید به مراکز دارای مجوز و بدون مجوز وجود دارد که در حق بسیاری از این بچه‌ها ظلم بزرگی می‌شود. چنانچه چند سال پیش قبل‌ از شیوع کرونا مرکزی به نام (صابرین یاسین) بچه‌ها را به یک مجتمع ورزشی در خیابان «سعدآباد» تهران برای اردو می‌برند که دو بچه بر اثر برخورد سیم برق و آتش‌سوزی جانشان را از دست می‌دهند. اما خانواده‌ها هیچ شکایتی از مرکز نکرده و در این ارتباط سکوت می‌کنند.
هر طور صلاح می‌دانید فرزندم را تربیت کنید!
«م.ی» مادر یکی از بچه‌های اوتیستیک که درباره وجود مراکز بی‌شمار و غیرمجاز نگهداری بچه‌ها اطلاعاتی دارد و از سهل‌انگاری خانواده‌ها نگران است، به خبرنگار «شرق» می‌گوید: «مادرهایی که ناچار هستند فرزندشان را به این مراکز بسپارند می‌گویند که بارها شاهد آثار کبودی و زخم روی بدن فرزندشان بودند و زمانی ‌که علت را از مرکز می‌پرسند به آنها می‌گویند که پا یا دست بچه به لبه استخر خورده و هزاران بهانه دیگر می‌آورند. خانواده‌ها هم که زندگی سختی دارند و از عهده نگهداری بچه‌ها با طیف شدید برنمی‌آیند، سکوت می‌‌کنند و همچنان بچه را به همان مرکز می‌سپارند. در بسیاری از مواقع آثار کبودی را بارها مشاهده می‌کنند اما باز هم شکایتی ندارند؛ متأسفانه در چند سال اخیر مراکز غیررسمی و حتی رسمی زیادی در حوزه اوتیسم ایجاد شده‌ که از بچه‌ها برای ساعتی نگهداری می‌کنند و مشخص نیست کارکنان یا مددجوها از صلاحیت کافی برای نگهداری بچه‌ها برخوردار هستند یا نه؟ شیوه‌های نگهداری مشخص نیست و خانواده‌ها هم تحقیقی در این زمینه نکرده و حتی گاهی هم می‌گویند صلاح با خودتان است؛ او را تربیت کنید».

#معلولیت_ناتواتی_نیست
#نه_به_خشونت_برمعلولین

@zan_j
via