زن و جامعه (زن کارگر)

تعدادی از هم‌بندیان سارا تبریزی: حکومت باید پاسخگوی مرگ سارا باشد.

یک هفته در کنارمان بود. با ترس‌هایش که برای مان بیگانه نبود. از شب‌های تنها ماندنش در سلول انفرادی برای‌مان گفت و وحشتش از عملی شدنِ تهدیدهای بازجو. می‌گفت بعد از سه شب انفرادی در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات از شدت ضربان قلب و حمله‌های عصبی به بهداری منتقل و بعد از تجویز پزشک به سلول چند نفره برده شد. از فردای آن روز در اتاق بازجویی تحت فشار قرار می‌گرفت که در صورت عدم همکاری به شرایطِ قبل برگردانده می‌شود. نمی‌دانست منظور از همکاری چیست. فقط می‌دانست نمی‌خواهد اسیر اوهامی که دچارش بود بشود.
سارا تبریزی دختری بیست ساله و بدون تجربه‌ی مواجهه با چنین فضایی، چند روز پیش از آنکه سر و کارش با نیروی امنیتی بیافتد، قصد داشت ایران را به مقصد آرزوهایش ترک کند. اگر سارا در جامعه‌ای آزاد، بدون سرکوب و بدون تبعیض، ستم و استثمار زندگی می‌کرد، نه تصمیم به ترک کشور می‌گرفت و نه دچار چنین پایان تلخی می‌شد.
سارا پس از  آنکه از زندان به قید وثیقه آزاد شد؛ مفهوم همکاری را فهمید. تماس‌های مکرر و پیشنهاد بازجو به آنچه سارا حاضر به تن دادن به آن نبود. و در ادامه تهدید به بازداشتِ دوباره و افشای اطلاعات خصوصی‌اش. چهارم فروردین، سارا احضاریه‌ای از اداره اطلاعات تهران دریافت و یک روز پس از آن به کام مرگ کشیده می‌شود.
این مرگ به هر شکل و تحت هر شرایطی که رقم خورده باشد، مسئولیت آن با حکومت است. همچون مرگ هزاران نفری که تحت سیطره‌ی حکومت‌ها، طی دهه‌ها دیکتاتوریِ فاشیستی سر به دار، سر به نیست و مفقود شده‌اند. همچون بسیارانی که چشم‌های‌شان را از دست داده‌اند یا به طریقی دچار نقص عضو شدند. همچون بسیاری از فرزندان‌مان که برای امنیت بیشتر یا رسیدن به رویاهای‌شان وادار به ترک وطن شدند. و بسیارانی که سالها در اسارت مانده‌اند و چراغ خانه‌های‌شان خاموش شد.
اگرچه حکومت پاسخگو نخواهد بود و در صورتِ ضرورت با دسیسه‌ای دیگر سعی در فرافکنی خواهد نمود، اما مسئولیت این جنایت نیز مانند آنچه پیشتر مرتکب شد، به عهده‌اش خواهد بود و روزی در پیشگاه مردم وادار به پاسخگویی خواهد شد.

نرگس محمدی
ناهید تقوی
آنیشا اسداللهی
سپیده قلیان
ریحانه انصاری‌نژاد
محبوبه رضایی
مریم حاج‌حسینی
گلرخ ایرایی

#سارا_تبریزی
#قتلهای_حکومتی
#حاکمیت_جنایت
#زن_زندگی_آزادی
#قیام_ژینا

@zan_j

جشن پنهان           

اگر نبود همین یک دو واژه دنیا می‌گندید
ببین چگونه دهان از شکل می‌افتد
                                           وقتی می‌خواهد حقیقتی را کتمان کند!
کسی کنار من است
که یک دم از زیر چشم‌بند دیدمش پای آن دیوار بلند
و چون که اطمینان یافت که آخرین دمش را می‌شنوم  نامش را به زمزمه گفت و
دمای لبخندی نقش بست بر چهره‌اش که تا آن دم جز وحشتی کبود
                                                                                    نبود.  

من از اصالت اشیاء تصویری ندارم
گذر به خواب‌های رنگی را نیز وقتی آغاز کردم
که از لبانت رنگی ساطع شد
و چشم دید در آئینه‌ی صدا
که شکل‌های جهان با من مهربان شده‌اند.  

هوای مرگ که می‌پیچد
تولد شعر را باید پنهانی جشن گرفت
که حلقه‌های گل را تاب نمی‌آورد تنها بر گردن سکوت

                                                                                   مهرماه ۷۳

🖍#محمد_مختاری
#قتلهای_حکومتی
#قتلهای_زنجیره_ای_روشنفکران
@zan_j

«پرستو فروهر»، فرزند #داریوش_فروهر و #پروانه_اسکندری، پس از ورود به فرودگاه تهران، توسط ماموران فرودگاه بازجویی شده و برخی وسایل شخصی مانند موبایل و سیم کارتش ضبط شده است.

همزمان با فرارسیدن بیست و پنجمین سالگرد قتل‌های زنجیره‌ای در پاییز ۷۷، منابع مطلع اعلام کرده‌اند که «دیشب در فرودگاه تهران پرستوفروهر را سین‌جیم کرده‌اند، یکی، دو ساعتی چمدان او را گشته‌اند و وسایل الکترونیکی‌اش (موبایل و سیم‌کارت و ...) را ضبط کرده‌اند.»

سال گذشته، پرستو فروهر با انتشار بیانیه‌ای از مردم ایران خواسته بود تا در بیست‌وچهارمین سالروز «قتل سیاسی» والدینش در «خانه و قتلگاه» آن‌ها به پاسداشت یاد کشته شدگان قتل‌های زنجیره‌ای گردم هم آیند.

پرستو فروهر در این یادداشت با روایت آنچه بر خانواده او و دیگر کشته‌شدگان این قتل‌های سیاسی گذشته، نوشته بود« سالگرد قتل‌های سیاسی پاییز ۷۷، امسال در شرایطی فرا می‌رسد که پژواک جسور و پرشور «زن، زندگی، آزادی»، دمیدن دوران نوینی را نوید می‌دهد‌.

#قتلهای_حکومتی
#قتل‌های_زنجیره‌ای
#زن_زندگی_آزادی
#جنبش_دادخواهی
@zan_j

احمد میرعلایی روشنفکری نواندیش و آگاه به زمانه‌ی خویش بود و در مقام نویسنده‌ تا پای جان همواره متعهد به آزادی اندیشه و بیان و نشر بی‌هیچ حصر و استثنا باقی ماند. در سال ۱۳۷۳ در پی دستگیری سعیدی سیرجانی، با وجود اختلاف موضع سیاسیِ سیرجانی با بسیاری از اعضای کانون نویسندگان ایران، میرعلایی در مخالفت با سانسور و در دفاع از آزادی بیان برای همگان، امضای خود را پای متن اعتراض به دستگیری سیرجانی و متن «ما نویسنده‌ایم» مشهور به بیانیه‌ی «۱۳۴ نویسنده» نگاشت.
#قتلهای_زنجیره_ای
#قتلهای_حکومتی
#قتل_روشنفکران

https://telegra.ph/%DB%8C%D8%A7%D8%AF-10-24-3