زن و جامعه (زن کارگر)

نماينده دادستان اراک به خانواده جاوید نام #مهرشاد_شهیدی_نژاد
تا کنون با خانواده شما راه امدیم و قبر پسر ضد انقلابت را خراب نکردیم ، اگر به جمع کردن مردم در ارامستان ادامه بدهی نشانی از قبرش باقی نمیگذاریم
ترس و استیصال رژیم کودک کش با نزدیک شدن به سالگرد جوانان انقلابی ما ، بیش از پیش نمایان می شود

⚡️روز تاسوعا عده‌ای از جوانان بر سر مزار جانفشان را آزادی مهرشاد شهیدی جمع شدند ولی به جای اجرای مراسم مذهبی ترانه خواندند . همین موجب خشم آقایان شده . مردم دیگه  نمی خوان مراسم مذهبی به جا بیارن.  زوره ؟  ما به این جوانان افتخار می کنیم که بر سر مزار شب عاشورا ترانه می خوانند.

مهرشاد‌ شهیدی‌نژاد‌، سرآشپز و دانشجوی ۲۰ ساله‌، زاده‌ی ششم آبان ۱۳۸۱ که در تاریخ پنجم آبان‌ماه ۱۴۰۱ بر اثر ضربه‌های متعدد باتون به سرش، توسط مزدوران خامنه‌ای کودک‌کش و نیروی‌های امنیتی جمهوری اسلامی در شهر اراک کشته شد!
نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم!
#زن_زندگی_آزادی
#علیه_حکومت_اعدام_جنایت

@zan_j

برگی از تاریخ
اتوبوس مرگ

قتل نویسندگان، هنرمندان و دگراندیشان، بالاترین و غیرانسانی‌ترین مرتبه‌ی سانسور و فجیع‌ترین شکلی‌ست که در سانسور اندیشه و بیان نمود می‌یابد. ۱۶ مرداد یادآور کوشش‌ ناموفق وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در به قتل رساندن جمعی از نویسندگان و روزنامه‌نگاران ایران است که برخی از آنان عضو کانون نویسندگان ایران بودند. در تابستان سال ۱۳۷۵ و در راستای قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای در دهه‌ی ۷۰، وزارت اطلاعات توطئه‌ی به درّه افکندن اتوبوس حامل جمعی از نويسندگان را ترتیب داد تا آنان را که به دعوت اتحادیه‌ی نویسندگان ارمنستان عازم این کشور بودند، به قتل برساند. در تابستان آن سال پس از هماهنگی‌های لازم، مقرر شده بود سمیناری ادبی و فرهنگی با عنوان «بررسی و شناخت ریشه‌های مشترک دو فرهنگ»، به میزبانی دانشگاه ایروان و با هماهنگی سفارت ارمنستان برگزار گردد. بیست و یک نویسنده، شاعر و روزنامه‌نگار بی‌خبر از دسيسه‌‌چینیِ نیروهای امنیتی، در این سفر حضور یافتند. برنامه‌ی سفر به گونه‌ای ترتیب داده شد تا سفر به جای هواپیما با اتوبوس انجام پذیرد. در مسیر این سفر مرگبار، راننده‌ که از اجیرشدگان نیروهای امنیتی بود، دو بار اتوبوس را در گردنه حیران تا لبه‌ی پرتگاه هدایت کرده و سپس خود را به بیرون پرتاب می‌کند که بار دوم با هوشیاریِ دو تن از نویسندگان، اتوبوس متوقف می‌شود و این سفر نافرجام با نجاتِ مسافران از مرگ به پایان می‌رسد. پس از قتل تبهکارانه‌ی جمعی از روشنفکران و نویسندگان دگرانديش از جمله احمد میرعلایی، غفار حسینی، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، از اعضای کانون نویسندگان ایران، موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای که در دهه‌ی ۱۳۷۰ اتفاق افتاد، واقعه‌ی سفر به ارمنستان به «اتوبوس قتل نویسندگان» و «اتوبوس ارمنستان» شهرت یافت. این واقعه برگی مهم از تاریخ سانسور و سرکوب در ایران معاصر است که همواره با شکستن قلم‌ها، بستن روزنامه‌ها، ممنوع‌القلم کردن نویسندگان، ممانعت از انتشار کتاب، حذف کلمات، ارعاب، تهدید، بازداشت، زندان، شکنجه، اعدام، قتل و حذف فیزیکیِ نویسندگان مستقل و آزادی‌خواه همراه بوده است. تاریخی خونین و محنت‌بار که در ماجرای سفر به ارمنستان، ماهیت خشن و صلب استبداد و تک‌صدایی بار دیگر آشکار می‌شود.

https://telegra.ph/برگی-از-تاریخ-08-08


#علیه_حکومت_اعدام_جنایت
#علیه_سانسور_سرکوب
#آزادی_بیان_اندیشه
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

@zan_j

تجمع خانواده تعدادی از زندانیان محکوم به اعدام با اتهامات مواد مخدر در مقابل قوه قضاییه/ تهران

خانوادەها با شعار اعدام نکنید خواهان لغو حکم اعدام فرزندانشان هستند

دوشنبە ٢٥ اردیبهشت
#اعدام_نکنید
#علیه_حکومت_اعدام_جنایت