#جنبش تنها در یک جهت، یعنی از مسیر مبارزۀ اقتصادی به مسیر مبارزۀ سیاسی حرکت نمی‌کند، بله از جهت مخالف هم در حرکت است.
هر عمل توده‌ای
#سیاسی و مهم پس از آن‌که به اوجگاه خود رسید به پاره‌ای
#اعتصابات_توده‌ای_اقتصادی منجر می‌شود. چنین قاعده‌ای نه تنها به یک اعتصاب توده‌ای منفرد، بلکه به انقلاب به طور کلی تعمیم‌پذیر است. با گسترش، روشنی یافتن و تشدید مبارزۀ سیاسی نه تنها مبارزۀ اقتصادی به واپس رانده نمی‌شود، بلکه برعکس رشد می‌یابد و در عین حال
#سازمان_یافته_تر می‌شود و شدت می‌یابد. بین این دو نوع مبارزه تأثیر متقابلی وجود دارد. هر یورش جدید و پیروزی مبارزۀ سیاسی، تأثیر نیرومندی بر مبارزۀ اقتصادی دارد و در عین حال افق دید کارگران را می‌گشاید تا شرایطشان را
#بهبود ببخشند و انگیزه‌شان را برای انجام آن کار تقویت کنند و روحیۀ پیکارجویانۀ آنان را بالا می‌برد. پس از هر موج خیزندۀ عمل سیاسی، احساسات پرباری برجا می‌ماند که هزار مبارزۀ اقتصادی از آن سر برمی‌آورد. عکس این امر نیز پیش می‌آید. پیکارهای اقتصادیِ همیشگیِ کارگران علیه سرمایه آنان را هر لحظه در عرصۀ مبارزۀ سیاسی نگه می‌دارد. می‌شود گفت مبارزۀ اقتصادی ذخیرۀ همیشگی قدرت طبقۀ کارگر است و مبارزۀ سیاسی همواره نیرو و توان تازه‌ای از آن کسب می‌کند. مبارزۀ خستگی‌ناپذیرِ اقتصادی پرولتاریا هر لحظه اینجا و آنجا به درگیری‌های جدا ازهم و پرتب و تابی می‌انجامد و مبارزات سیاسی پیش‌بینی‌نشده‌ای در مقیاس گسترده
تر از آن سربرمی‌کشد....
مجموعه اثار
#رزا_لوکزامبورگ@zan_j
