زن و جامعه (زن کارگر)

موسیفی
" فرهاد مهراد "
برف

شعر : نیما یوشیج
آهنگ : فرهاد مهراد


زردﻫﺎ ﺑﻴﻬﻮده ﻗﺮﻣﺰ ﻧﺸﺪﻧﺪ
ﻗﺮﻣﺰی رﻧﮓ ﻧﻴﻨﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻴﻬﻮده ﺑﺮ دﻳﻮار
ﺻﺒﺢ ﭘﻴﺪا ﺷﺪه اﻣﺎ
آﺳﻤﺎن ﭘﻴﺪا ﻧﻴﺴﺖ
ﮔﺮﺗﻪ روﺷﻨﻰ ﻣﺮده ی ﺑﺮﻓﻰ ﻫﻤﻪ ﻛﺎرش آﺷﻮب
ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻴﺸﻪ ﻫﺮ ﭘﻨﺠﺮه ﺑﮕﺮﻓﺘﻪ ﻗﺮار
ﻣﻦ دﻟﻢ ﺳﺨﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ
از اﻳﻦ ﻣﻴﻬﻤﺎن ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻬﻤﺎن ﻛﺶ روزش ﺗﺎرﻳﮏ
ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺎن ﻫﻢ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ
ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺧﻮاب آﻟﻮد ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﻧﺎﻫﻤﻮار
ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﻧﺎﻫﺸﻴﺎر ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺧﻮاب آﻟﻮد...

#زندگی_مقاومت_است

#مردم_متحد_شکست_نمیخورند

@zan_j

کوه و رودخانه
در کشور من کوهی‌ست
در سرزمین من رودخانه‌‌ای‌ست
با من بیا
گرسنگی با رودخانه سرازیر است
با من بیا
آنان که در رنجند کیانند؟
نمی‌دانم، اما مردم من‌اند
با من بیا
نمی‌دانم، اما پیش من می‌آیند
و به من میگویند: (ما رنج می‌بریم).
با من بیا
و به من می‌گویند: (مردم تو،
مردم شوربخت تو،
میان کوه و رود،
با اندوه و گرسنگی،
نمی‌خواهند تنها پیکار کنند،
آنان در انتظار تواند، ای دوست)
و تو ای تنها محبوب من
ای دانه‌ی سرخ و کوچک گندم،
پیکار ما دشوار است،
زندگی دشوار است،
اما تو با من خواهی آمد...
شعر :پابلو نرودا
|ترجمه:احمد پوری
#زندگی_مقاومت_است

@zan_j
https://instagram.com/zan_kargar?r=nametag

کوه و رودخانه
در کشور من کوهی‌ست
در سرزمین من رودخانه‌‌ای‌ست
با من بیا
گرسنگی با رودخانه سرازیر است
با من بیا
آنان که در رنجند کیانند؟
نمی‌دانم، اما مردم من‌اند
با من بیا
نمی‌دانم، اما پیش من می‌آیند
و به من میگویند: (ما رنج می‌بریم).
با من بیا
و به من می‌گویند: (مردم تو،
مردم شوربخت تو،
میان کوه و رود،
با اندوه و گرسنگی،
نمی‌خواهند تنها پیکار کنند،
آنان در انتظار تواند، ای دوست)
و تو ای تنها محبوب من
ای دانه‌ی سرخ و کوچک گندم،
پیکار ما دشوار است،
زندگی دشوار است،
اما تو با من خواهی آمد...
شعر :پابلو نرودا
|ترجمه:احمد پوری
#زندگی_مقاومت_است

@zan_j
https://instagram.com/zan_kargar?r=nametag

حکایت دریاست زندگی💧💦💧

آرام باش عزیز من ، آرام باش
حکایت دریاست زندگی
گاهی درخشش آفتاب ، برق و بوی نمک ، ترشح شادمانی
گاهی هم فرو می‌رویم ، چشم‌های مان را می‌بندیم ، همه جا تاریکی است

آرام باش عزیز من
آرام باش
دوباره سر از آب بیرون می آوریم
و تلالو آفتاب را می بینیم
زیر بوته ای از برف
که این دفعه
درست از جایی که تو دوست داری ، طالع می شود

#زندگی_مقاومت_است


@zan_j

کوه و رودخانه
در کشور من کوهی‌ست
در سرزمین من رودخانه‌‌ای‌ست
با من بیا
گرسنگی با رودخانه سرازیر است
با من بیا
آنان که در رنجند کیانند؟
نمی‌دانم، اما مردم من‌اند
با من بیا
نمی‌دانم، اما پیش من می‌آیند
و به من میگویند: (ما رنج می‌بریم).
با من بیا
و به من می‌گویند: (مردم تو،
مردم شوربخت تو،
میان کوه و رود،
با اندوه و گرسنگی،
نمی‌خواهند تنها پیکار کنند،
آنان در انتظار تواند، ای دوست)
و تو ای تنها محبوب من
ای دانه‌ی سرخ و کوچک گندم،
پیکار ما دشوار است،
زندگی دشوار است،
اما تو با من خواهی آمد...
شعر :پابلو نرودا
|ترجمه:احمد پوری
#زندگی_مقاومت_است

@zan_j
https://instagram.com/zan_kargar?r=nametag

حکایت دریاست زندگی💧💦💧

آرام باش عزیز من ، آرام باش
حکایت دریاست زندگی
گاهی درخشش آفتاب ، برق و بوی نمک ، ترشح شادمانی
گاهی هم فرو می‌رویم ، چشم‌های مان را می‌بندیم ، همه جا تاریکی است

آرام باش عزیز من
آرام باش
دوباره سر از آب بیرون می آوریم
و تلالو آفتاب را می بینیم
زیر بوته ای از برف
که این دفعه
درست از جایی که تو دوست داری ، طالع می شود

#زندگی_مقاومت_است


@zan_j

حکایت دریاست زندگی💧💦💧

آرام باش عزیز من ، آرام باش
حکایت دریاست زندگی
گاهی درخشش آفتاب ، برق و بوی نمک ، ترشح شادمانی
گاهی هم فرو می‌رویم ، چشم‌های مان را می‌بندیم ، همه جا تاریکی است

آرام باش عزیز من
آرام باش
دوباره سر از آب بیرون می آوریم
و تلالو آفتاب را می بینیم
زیر بوته ای از برف
که این دفعه
درست از جایی که تو دوست داری ، طالع می شود

#زندگی_مقاومت_است


@zan_j