زن و جامعه (زن کارگر)

سهم زنان از تعدیل نیرو و اخراج چقدر است؟

در سال ۹۶ شرکت‌ها و کارخانه های بسیاری بسته شدند و کارگران آنان بیکار .اما تقریباً در هیچ یک از این آمارهای اعلام شده تعداد کارگران زن بیکارشده، ذکر نشده است. به عنوان مثال  می توان به بیکار شدن ۲۰۰ کارگر کارخانه شیر وارنا، پلمپ شدن شرکت داروگر… اشاره کرد اما کورجنسی سبب شده  آماری از زنانی که در سال ۹۶ اخراج یا تعدیل شدند، در دست نباشد.


🔸 عوامل اصلی زمینه‌ساز بیکار‌ شدن زنان از جمله:

در اولیت نبودن استخدام در بازار کار
پایین بودن درآمد
تعطیلی دائمی محل کار
،فصلی بودن کار
موقتی بودن کار
نداشتن تخصص
،جابه‌جایی محل کار، تحصیل یا آموزش
اخراج یا تعدیل نیرو،
مسائل خانوادگی مانند زایمان،مخالفت همسر
،مهاجرت، بازنشستگی، کهولت سن، بیماری
اخراج، حقوق اندک و موقتی بودن کار بیش از دیگر عوامل، تأثیر‌گذار است.
زنان و جامعه
@zan_j

#زنان_نیمی_از_طبقه_کارگر_جهانی
#اتحاد_طبقاتی_رمز_پیروزی!

سهم زنان از تعدیل نیرو و اخراج چقدر است؟

در سال ۹۶ شرکت‌ها و کارخانه های بسیاری بسته شدند و کارگران آنان بیکار .اما تقریباً در هیچ یک از این آمارهای اعلام شده تعداد کارگران زن بیکارشده، ذکر نشده است. به عنوان مثال  می توان به بیکار شدن ۲۰۰ کارگر کارخانه شیر وارنا، پلمپ شدن شرکت داروگر… اشاره کرد اما کورجنسی سبب شده  آماری از زنانی که در سال ۹۶ اخراج یا تعدیل شدند، در دست نباشد.

🌺🌺
@Zane_karegar

🔸 عوامل اصلی زمینه‌ساز بیکار‌ شدن زنان از جمله:

در اولیت نبودن استخدام در بازار کار
پایین بودن درآمد
تعطیلی دائمی محل کار
،فصلی بودن کار
موقتی بودن کار
نداشتن تخصص
،جابه‌جایی محل کار، تحصیل یا آموزش
اخراج یا تعدیل نیرو،
مسائل خانوادگی مانند زایمان،مخالفت همسر
،مهاجرت، بازنشستگی، کهولت سن، بیماری
اخراج، حقوق اندک و موقتی بودن کار بیش از دیگر عوامل، تأثیر‌گذار است.
@Zane_karegar

#زنان_نیمی_از_طبقه_کارگر جهانی
#اتحاد_طبقاتی_رمز_پیروزی!

#زن_کارگر
ادامه
✍مینا روشن
....به طور مشخص با آنکه ازدستمزد زنان کارگر نظیر کارگران مرد مبلغی به عنوان بیمه کسر میگردد (٧% سهم کارگر) که بابت خدمات درمانی وحقوق باز نشستگی و… ذخیره میشود اما در صورت فوت حقوق زن کارگر به فرزندانش تعلق نمیگیردودر واقع ذخیره ای که طی سالها از محل حق بیمه او صورت گرفته مصادره میگردد. همچنین قوانین به ظاهرحمایتی نظیر بازنشستگی پیش از موعد زنان کارگر (٢٠ سال سابقه ۴٢ سال سن که٢٠روزحقوق به آنها تعلق میگیرد) نیز در واقع نه کمکی به آنها، بلکه روشی برای پایین نگه داشتن دستمزدها میباشد و ازهمه بدتر اینکه با وجودیکه این نوع باز نشستگی اختیاری میباشد به دلیل فشار مضاعف و مسئولیتهایی که در خانه بر دوش زنان گذاشته شده، زنان کارگر غالبا خود به استقبال این نوع بازنشستگی می روند.
زنان کارگردرخانه بخش عمدۀ خدمات خانواده نظیر پخت وپز، نگهداری از فرزندان نگهداری از اعضای سالمند خانواده، نظافت خانه و … را انجام میدهند. آن ها به دلیل کار مضاعف در خانه و کارخانه با آسیبها و خستگیهای جسمی و روحی فراوانی مواجه می شوند و ترجیح میدهند زودترازموعد و با حقوق اندک باز نشسته شوند.این حقوق بازنشستگی (١)حتی بعد از افزایش اخیر تنها اندکی بالاتراز حد اقل حقوق مصوب (٢) میباشد.
یکی دیگراز اجحافاتی که درحق زنان بازنشسته صورت می گیرد محرومیت آنان از حق عائله مندی می باشد. بسیاری از این زنان بعدا” به دلیل کافی نبودن دستمزد وقرار گرفتن در مقابل هزینه های جدیدی که ازعهده آن بر نمیآیند نظیرهزینه دانشگاه فرزندان و یا هزینه ازدواج آنان، هزینه های سرسام آورپزشکی ودندان پزشکی که در این سن گریبان آنان را میگیرد و … به ناچار جذب مشاغلی با دستمزد های اندک شده و به خیل عظیم کارگران شاغل در کارگاهها ی کوچک ، مغازه ها و مراکز خدماتی میپیوندند.
- کارگران شاغل در کارگاههای کوچک، کارگاه های خانگی، مهد کودک‌ها، آرایشگاه‌ها، مطب‌ها، مغازه‌ها، قالیبافی‌ها و … عمدتا” زن هستند. این کارگران با دستمزدی بسیار پایین تر از حداقل حقوق مصوب (گاه یک پنجم حد اقل حقوق و میتوان گفت تقریبا”رایگان) بدون بیمه، بدون ساعات کار معین، بدون وسیله ایاب و ذهاب، بدون داشتن مرخصی قانونی و بدون هیچ نوع قرارداد کاری (حتی همان قرارداد موقت کذایی) در مکانهایی غیر بهداشتی مشغول به کار بوده و به شدید ترین شکل ممکن استثمار می شوند. از قبل وجود چنین مشاغلی هست که سرمایه داری از یکطرف به مبالغ خیره کننده ای بابت صرفه جویی در هزینه ها دست می یابد و از طرف دیگرسطح دستمزد هارا پایین نگه میدارد.
زنان به دلیل پراکندگی و نداشتن تشکل حتی قادر نیستند نسبت به وضعیت فلاکت بار خود کوچکترین اعتراضی را سازمان دهند.(٣)
- زنان خانه دار نیز از صبح تا شب بدون اینکه ساعت کار معینی داشته باشند بدون اینکه دستمزدی دریافت کنند یا تحت پوشش بیمه باشند به تولید و ارائه خدمات تکراری و خسته کننده (پختن غذا،شستشو، نگهداری از فرزند و سالمندان و …) مشغول هستند.
ارائه این گونه خدمات تنها در ازاء صرف وقت و انرژی بسیارامکان پذیرمی باشد. تفاوت قیمت یک وعده غذایی که در رستوران خورده میشود با هزینه تمام شده همان غذا درصورتیکه در خانه تهیه شده باشد کم و بیش نشان دهنده ارزش کارنهفته ای است که در خانه برای تهیه آن غذا صرف شده است. سایر خدمات خانگی نیز عیناً چنینند. اگرمجموعه این خدمات را که به رایگان ارایه میشوند در تمام جهان جمع بزنیم رقم خیره کننده ای خواهد شد که کم تر در آمارها ازآن سخن به میان می آید . این بخش از کار ظاهرا” به چشم کسی نمی اید و حرفی هم از آن زده نمی شود. سرمایه داری نیز در کلیت خویش، هیچ بخشی از ارزش اضافی نجومی اکتسابی خود را به آن اختصاص نمی دهد و در واقع پولی بابت آن پرداخت نمی کند تا مبادا احیانا” از سود سرشار این طبقه، که به قیمت استثمار و محرومیت خیل عظیمی از زنان جامعه ، از کار و روابط اجتماعی حاصل می شود خلل و خدشه ای وارد گردد . به دنبال افشاگری ها و اعتراضاتی که از جانب زنان ، نسبت به این وضعیت و این شکل از ستم گری صورت گرفته است، سرمایه داری نیز بی کار ننشسته و تلاش کرده است تا راه هایی را برای شانه خالی کردن از زیر باراین مسئله پیدا کند. بدین نحو که از یک سو با ترفند هایی مثل نفقه و . . . آن را به گردن شوهر میاندازد ! و از سوی دیگر( در بعضی از کشورها ) به زنان خانه دار توسط دولت دستمزد پرداخت میشود. که در واقع هیچ کدام ازاین به اصطلاح راه حل ها از ستم و فرودستی زنان نمی کاهد.
@Zane_karegar
#زنان_نیمی_از_طبقه_کارگر_جهان