زن و جامعه (زن کارگر)

۲۳ مهرماه ۱۴۰۲ ویدیویی پخش شد که در آن   رویا ذاکری به‌علت اعتراض به حجاب اجباری در یکی از خیابان‌های تبریز مورد ضرب و شتم نیروهای حکومتی قرار گرفته و پس از بازداشت به بیمارستان اعصاب و روان منتقل شده بود. چند روز قبل به اداره اطلاعات تبریز منتقل شد.
حال سینا یوسفی، نایب رییس کمیسیون حقوق بشر کانون وکلای آذربایجان شرقی، با پیگیری‌های انجام داده نوشته است: «پرونده ایشان در دادسرا ثبت نشده و امکان ورود وکیل به پرونده وجود ندارد.»

عدم ثبت پرونده در دادسرا یا طرح چنین ادعایی به خانواده متهم، در جهت آزار و اذیت خانواده انجام می‌شود.

«دختر تبریز»، روز ۲۳ مهرماه در خیابان منجم تبریز پس از ضرب و شتم توسط ماموران حجاب، توسط آمبولانس به مکانی نامعلوم منتقل می‌شود.
اکنون نامش و هویت دختر تبریز مشخص شده است، «رویا ذاکری»، ۳۱ ساله و مجرد.

اهل شهر مرنداست و به محض بازداشت توسط پلیس آگاهی به بیمارستان رازی اعصاب و روان منتقل شده و ممنوع‌الملاقات است.

او در اعتراضات سال ۱۴۰۱ نیز بازداشت شده بود.

رویا تحصیلات خود را در رشته کارشناسی ارشد مهندسی کامپیوتر به پایان رسانده است.

#رویا_ذاکری
#زن_زندگی_آزادی
@zan_j

🔺روز دوشنبه ۲۴ مهر، یک زن بدون حجاب به‌نام #بهاره_ذاکری بدون اجباری در تبریز مورد حمله ماموران موتور سوار قرار گرفت و به زمین افتاد. بنا بر ویديوهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی، این زن پس از مصدومیت جسمی و شوک عصبی‌‌ شعارهایی علیه علی خامنه‌ای سر داد.


🔺مرکز اطلاع‌رسانی پلیس آذربایجان شرقی  اطلاعیه‌ای در این ارتباط منتشر کرد و مدعی شد علت خشم و شعار سر دادن این دختر «وضعیت بیماری روحی و روانی» بوده است. در ادامه این اطلاعیه نوشته شده که «با تماس خانواده و نزدیکان این دختر که در محل حضور داشتند، نامبرده که دارای سابقه بیماری روانی است با هماهنگی ماموران اورژانس و هدایت خانواده به مراکز درمانی اعزام شده و تحت درمان قرار گرفته است».

🔺 گرچه مجنون‌انگاری زندانیان سیاسی و به‌زور خاص زنان معترض چند سالی‌ست در ایران رواج یافته است ولی عمری به درازای تاریخ سرمایه‌داری دارد.

🔺#سیلویا_فدریچی می‌نویسد:
رشد سرمایه‌داری با جنگ علیه زنان آغاز شد، یعنی ساحره‌کشی‌های سده‌های شانزدهم و هفدهم که در اروپا و دنیای نو جان هزاران تن را گرفت. در #کالیبان_و_ساحره نوشته‌ام که این پدیده‌ی تاریخی بی‌سابقه عنصری کانونی از فرآیندی بود که #مارکس آن را #انباشت_بدوی توصیف کرد. #ساحره‌_کشی جهانِ سوژه‌ها و فعالیت‌های زنانه را نابود کرد، چرا که سد راه الزامات رشد نظام سرمایه‌داری بودند: انباشت نیروی کار عظیم و تحمیل انضباطی اجباری بر کارگران. «ساحره» خواندن زنان و پیگرد آنان به این علت راه را برای اسارت زنان اروپا در کار نپرداخته‌ی خانگی هموار کرد و به انقیادشان به مردان در و بیرون خانواده مشروعیت بخشید. کنترل قابلیت بازتولید را به دولت سپرد و خلق نسل‌های جدید کارگران را تضمین کرد. به این ترتیب، ساحره‌کشی‌ها نظم خاص سرمایه‌داری و پدرسالارانه‌ای را بنا کرد که تا‌به‌حال تداوم داشته است، گرچه در واکنش به مقاومت زنان و دگرگونی نیازهای بازار کار به‌طور مداوم تعدیل شده است.

دیری نگذشت که شکنجه‌ و اعدام‌ زنانِ متهم به ساحری به زنان دیگر آموخت که باید مطیع و ساکت باشند و کار طاقت‌فرسا و آزارهای مردان را بپذیرند تا جامعه نگاه مثبتی به آنان داشته باشد. تا سده‌ی هجدهم با کسانی که مقاومت می‌کردند با «پوزه‌بند» برخورد می‌شد، وسیله‌ای فلزی یا چرمی که برای بستن برده‌ها به کار می‌رفت. «پوزه‌بند» به سر زنان بسته می‌شد و اگر تلاش می‌کردند صحبت کنند زبانشان را پاره می‌کرد. شکل‌های جنسیت‌محور خشونت در مزارع آمریکا نیز استفاده می‌شد. در آن‌جا، تا سده‌ی هجدهم، آزار جنسی برده‌های زن به سیاست نظام‌مند تجاوز بدل شده بود، درست در زمانی که مزرعه‌داران می‌کوشیدند واردات برده از آفریقا را با صنعت محلی پرورش برده، متمرکز در ویرجنیا، جایگزین کنند.

خشونت علیه زنان در پایان ساحره‌کشی‌ها و الغای برده‌داری از میان نرفت بلکه به امری جاافتاده بدل شد. در دهه‌های بیست و سی سده‌ی بیستم، در اوج جنبش به‌نژادی، «بی‌بندوباری جنسی» زنان را، که ناشی از بلاهت می‌دانستند، با بستری کردن در بیمارستان‌های روانی یا عقیم‌سازی مجازات می‌کردند. عقیم‌سازی زنان رنگین‌پوست، فقیر، و زنانی که روابط جنسی خارج از ازدواج داشتند تا دهه‌ی ۱۹۶۰ در جنوب و شمال ادامه داشت و به «پرشتاب‌ترین شکل کنترل زادوولد در ایالات متحد» بدل شد. استفاده‌ی گسترده از جراحی لوبوتومی برای درمان افسردگی در دهه‌ی ۱۹۵۰ را نیز باید در زمره‌ی خشونت علیه زنان قرار داد. این نوع جراحی برای زنانِ محکوم به کار در خانه ایده‌آل قلمداد می‌شد، چرا که فرض بر این بود که هیچ نیازی به عقل ندارند.


از مقاله‌‌ی جهانی‌سازی، انباشت سرمایه و خشونت علیه زنان
ترجمه‌ی فاریا اسدی 



#دختر_تبریز #خشونت_علیه_زنان #زن_زندگی_آزادی


@Blackfishvoice1
#رویا_ذاکری
@zan_j

این ویدئوی جدیدی از دختر تبریز است . این ویدیو مربوط به لحظاتی است که دختر تبریزی بعد از آنکه توسط سرکوبگران جمهوری اسلامی مورد ضرب و شتم قرار گرفت پایش آسیب دیده و  خشمگین بود.

از زمانی که ماموران #دختر_تبریز را با خودشان بردند هیچ نامی از او منتشر نشد فقط پلیس اطلاعیه داده و  بدون ذکر نام، اعلام کردند که این دختر مشکل روانی داشت و در خیابان به هذیان‌گویی افتاد. در حالی که شاهدان عینی میگویند او بی‌دلیل خشمگین نشد و فریادش علیه خامنه‌ای بعد از حمله آزارگران حجاب بود. شاهدی که از نزدیک فیلم گرفته می‌گوید پلیس‌ها اجازه کمک نمی‌دادند، وقتی تذکردهندگان حجاب با خشونت او را به زمین انداختند او شروع کرد به فریاد زدن. نیروهای انتظامی رسیدند و با آمبولانس او را  بردند. جمهوری اسلامی بارها به معترضان انگ روانی زد. این روزها آرمیتا گراوند نیز همچنان در کما است و خبری از او نیست. جان دختران ایران در خطر است.
بر اساس گفته‌های شاهدین عینی دو آزارگر حجاب با موتور، پس از اینکه به او تذکر حجاب دادند و او اهمیتی نداد، موهای او را کشیدند و او را با ضرب و شتم به این شکل بر زمین انداختند.
. او یک انسان آزاده است که از ظلم و ستم این جانیان به ستوه آمده است.
او می‌گوید که پنج روز در زندان بوده و آنجا اعتصاب غذا کرده بود. سپس می‌گوید آن بی شرف [خامنه‌ای] می‌گوید ۱۴۰۰ سال پیش، سه روز آب را بر روی حسین بستند اما من ۵ روز اعتصاب غذا کردم کسی به من رسیدگی نکرد.

جمهوری اسلامی این دختر را دستگیر و با دروغ که او بیمار روانی ست، او را به بیمارستان روانی رازی شهر تبریز منتقل کرده است. جایی که بسیاری از آزادیخواهان ایران را به بهانه دیوانه بودن آنجا در بدترین شرایط بستری و با انواع داروها آنان را دچار مشکلات زیادی کردند.

#رویا_ذاکری
#جمهوری_جنایت
#حکومت_سرکوب
#زن_زندگی_آزادی
#پوشش_اختیاری
@zan_j
👇