گیوتین در اتاق خبر
سوم ماه مه،
#روز_جهانی_آزادی_مطبوعات بعد از سالی گذشت، معنای عمیقتری به خود میگیرد و تلاش برای مبارزه علیه سانسور و سرکوب را ضروریتر میکند. مقالهای که اکنون بازنشر میکنیم، بعد از حوادث آبان ماه و انهدام هواپیمای اوکراینی نگارش شد. ما مستنداتی را جمعآوری کردیم تا نشان دهیم، چطور رسانه در نقش اتاق فکر اطلاعاتی، در پروندهسازی فعالان مدنی و کارگری و منتقدان ظاهر شد تا به سرکوب مشروعیت بخشد.
نقد رادیکال به سرکوب سیستماتیک رسانهها، سانسور و صداهایی که از جامعه حذف میشوند، لازم است. نه فقط بیان دردی مهلک، نه فقط ضربهای کاری در امروز، نه فقط...
روی سخن ما با کسانی است که امروز در عزای تشییع «سامانه پدافندی رسانهای» خود هستند یا میکوشند با ابراز تأسف از «تشییع اعتماد عمومی نسبت رسانه»اعتباری بخرند که تو گویی همین امروز تشییع شد، نه وقتی پیشتر که چند صدنفر و پیشتر که چند هزار نفر ایرانی به صرف اعتراض راهشان به زندان و سینه قبرستان کشید و رسانه تیغ گیوتینشان شد.
روی سخن ما با همه سرکوبگرانِ خبرنگاری است که هر دم که لازم بود لباس نقد پوشیدند و هر دم که صداها را از آنِ خود کردند، لباس بازجو پوشیدند.
اگر امروز افرادی با حاشیه امنی که امثال امضاکنندگان بیانیه انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران دارند، حرفی از نقد دارند، بسیار خوب از این متن بیاغازیم! از جایی که صدای صداها حذف میشوند.
علیالحساب ۱۷ فقره زندگی که نابود شدند...
➖🖌کانال روزنامهنگاران مستقل ایران
@IRFreeJournalistبا لمس تیتر آبی رنگ متن کامل را با عنوان «گیوتین در اتاق خبر» بخوانید:
https://telegra.ph/%DA%AF%DB%8C%D9%88%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%AA%D8%A7%D9%82-%D8%AE%D8%A8%D8%B1-01-16