🔶️پست اینستاگرامی علیرضا آدینه شاعر و عضو کانون نویسندگان ایران برای
#ندا_ناجی ✍🏽 این را که بیست و چند سال پیش با استعانت از گلسرخی نوشته بودم میگذارم اینجا برای ندا و
جمال علیرضا آدینه
دستی میون دشنه و سینهش نیست
دستاش میون دشنه و دیواره
روحی که پابرهنه و سرگردون
شبها جنون پنجرگی داره
انگار دلش میخواد که به آوازی
چشم تموم پنجره ها وا شه
خون میزنه شتک به در و دیوار
از سرخی گلی که تو دستاشه
هی من عذاب هر چه نگاه از تو
وی من خرابِ از تو به آبادی
هی من سخن به گویهی آرامی
وی خواب رفته از تو به آزادی
.
از بار آخری که تو را دیدم
دردی شده برای خودش دردم
شاید مرا ببینی و نشناسی
مردی شده برای خودش دردم
اون روح جنگلم که از آوازش
ترجیع مرگ مونده و مردنگی
هر بند بند دیگری از دیوار
دیوارهای سنگی و فرسنگی
مجنون هر چه بادم و بادا باد
وقتی که قلب آینه بیتابه
شبها بدون دست میآیم من
لیلا کنار پنجره میخوابه
شب رفتهرفته، رفته هنوز اما
دستی میون دشنه و دیواره
قلبی همیشه هست که میسوزه
چشمی همیشه هست که بیداره
عکس#ندا_ناجی و همسرش
جمال عاملیhttps://www.instagram.com/p/B4cBT-8JmZb/?igshid=11poqrl1rzywxندا ناجی هنوز در زندان است