ز حصر گل چه سود خواهند برد؟
گل ها ریشه دواندهاند به آنسوی حصارها
گلهای محصور ز یادها نخواهند رفت
آنها در دلها ریشه دواندهاند…
ز دلها بیرون نخواهند رفت
دلها، محصور ناشدنیاند.
گلها ریشه دواندهاند و …
بر فراز زمین، باران، به فرمانشان میبارد و بهار ساخته خواهد شد
حصر، کارساز نخواهد بود و خار، گل نخواهد شد
محصوران، مالک دلها شدهاند و نور راهها …
حال که باغچه در حصر به وسعت زندگی گسترده گردید؛ نمی دانم، ز حصر چه سود خواهند برد؟!
گل، گل است
چه در دشتی بزرگ
چه در باغچهای محصور! اما…
اما هرگز خار، گل نخواهد شد.
(احمدرضا احمدپور)
#توماج_صالحی_آزاد_باید_گردد#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد@zan_j