مرگ سارا تبریزی و پرونده «مرگهای مشکوک» و خودکشیهای تحمیلی در جمهوری اسلامیسارا تبریزی، شهروند ۲۰ ساله، در حالیکه در روزهای پایانی زندگی از طرف مأموران امنیتی زیر فشار بود، به طرز مشکوکی درگذشت. این گزارش
نگاهی میاندازد به برخی موارد «مرگهای مشکوک» معترضان در یک دهه گذشته.
مرگ مشکوک» یکی از رایجترین مرگهای سیاسی در جمهوری اسلامی است. از نخستین موارد این مرگها به سالهای نخست تشکیل حکومت و نزاعهای درونی طبقه حاکم جدید برمیگردد؛ از محمود طالقانی (شهریور ۱۳۵۸) و حسن لاهوتی (آبان ۱۳۶۰) تا اکبر هاشمی رفسنجانی (دی ۱۳۹۵).
با اینهمه، این مرگهای به اصطلاح «مشکوک» نهتنها محدود به نیروهای خودیِ مغضوب نمیشود، بلکه دامنه و موارد آن در بین معترضان و مخالفان جمهوری اسلامی به مراتب بیشتر بوده است. این مرگها گاه بهطور خودکشی زیر فشارهای دوره بازداشت رخ داده، و گاه به شکل مرگ «ظاهراً» طبیعی. مسئولان امنیتی و قضائی نیز در بسیاری از موارد کوشیدهاند این مرگها را «خودکشی» یا «طبیعی» جلوه بدهند.
پیش از مرگ سارا تبریزی، اخیرترین نمونه این مرگها خودکشی
علیرضا خاری، از بازداشتشدگان اعتراضات زن، زندگی، آزادی بود. علیرضا خاری، اهل بندر گز و متولد دهه ۱۳۷۰ بود که مهرماه ۱۴۰۱، به اتهام آتشزدن عکس رهبر جمهوری اسلامی، در مقابل مقر سپاه پاسداران در شهرستان بندرگز بازداشت شده بود و به گفته برخی رسانههای فارسیزبان، تحت شکنجه قرار گرفته بود. او به مدت سه ماه در زندان امیرآباد گرگان محبوس بوده است.
متن کامل
https://www.radiozamaneh.com/810486