میدان رزم است اینجا! دشمن در کمین، تو در نگاه دشمنی و تیر او تو را نشانه دارد و زخم را بر سینه‌ات می خواهد. ایستاده چرا؟! سکون و سکوت چرا؟! آنچه را که از دست دادی عزیز و مقدس است. غمت سنگین است، قبول! اما، این تحفهء مقدسی است برای فردای روشن. این سوغات میدان مبارزه است، برای فردای دور بی ستم. برای به دست آوردن فردا، امروز از دست می‌رود. و پس هر غروب طلوعی است. بجنب، این فرصت، فرصت ایستادن نیست. برای به دست آوردن، باید از دست داد. 📚برشی از کتاب"طلوع ستمکشان" ✍غلامحسین طوسی آبان ادامه دارد....✊✌️ انقلاب ستمکشان✌️✊ @yoldash134