💚 مُنتَظِران ظُهور 💚

🔸همۀ #بدبختی‌های انسان از «کوچکیِ جهان او» شروع می‌شود!
🔹 وقتی جهانت بزرگ شد، گناه برایت مهم می‌شود؛ چون گناه علامت #حقارت است

🔸 برای متقاعدشدن به دین‌داری و ترک گناه منفعت‌طلبی و برنامه‌پذیر بودن، اهلِ مسابقه بودن و دیدن محدودیت‌های حیات دنیا. اینها مراحلی است که پایه‌های تکوین شخصیت یک دین‌دار را شکل می‌دهد و انسان را آمادۀ پذیرش دین می‌کند.

🔸 پنجمین ویژگی‌ای که انسان برای داشتن یک شخصیت دین‌دار باید پیدا کند، باور #معاد و #آخرت است؛ این ویژگی نه‌تنها در باور و شناخت انسان بلکه در شخصیت او هم باید حضور پیدا کند، چون باور معاد، یک مقولۀ صرفاً شناختی نیست؛ یک مقولۀ شخصیتی است.

🔸 عمیق‌ترین درخواست انسان، جاودانگی‌طلبی است که فعال‌تر از خداپرستی است. حس جاودانگی‌طلبی یعنی اینکه «من نمی‌خواهم نابود بشوم» پذیرش جاودانگی، فطریِ ما انسان‌هاست و ما نمی‌توانیم بپذیریم که جاودانه نیستیم‼️

🔸 میل به #جاودانگی، انسان را به سمت آخرت‌اندیشی می‌کشاند و کسی که معاد را باور کرد، جهانش بزرگ‌تر خواهد شد. همۀ بدبختی‌های انسان از «کوچکیِ جهان انسان» شروع می‌شود، همۀ خوشبختی‌ها هم از «بزرگیِ جهان انسان» شروع می‌شود.

🔸 انسان وقتی جهان آخرتِ بسیار بزرگ را بپذیرد، خودش هم بزرگ می‌شود؛ این همان اثر شخصیتیِ باور معاد است. بعد وقتی انسان بزرگ شد «بزرگوار» می‌شود و وقتی انسان بزرگوار شد، دیگر بدی ندارد. هرکسی آدم بدی شد، معلوم می‌شود که جهانش کوچک است‼️

🔸گناه یک‌وقت معنایش «ضرر کردن» است، یک‌وقت معنایش «خلاف برنامه عمل‌کردن» است، یک‌وقت معنایش «نپذیرفتن یک محدودیت و امر معقولی است که در این جهان وجود دارد» حالا در این مرحله از بحثِ ما(که بحث معاد و آخرت است) معنایش کوچک‌شدن است. وقتی جهانِ کسی بزرگ شد، کم‌کم نسبت به پدیدۀ «گناه» حساس می‌شود و زشتیِ گناه برایش مشخص می‌شود؛ چون گناه علامت حقارت و کوچکی است، لذا از گناه، ننگش می‌‌آید.

#علیرضا_پناهیان🌹


╭┅°•°•°•°═♥️💚♥️═°•°•°•°┅╮
https://t.me/joinchat/AAAAAEx_H11twkK3y_oH9Q
╰┅•°•°•°☝ #join ☝ °•°•°•°┅╯ 

‍ #تفسیر_موضوعی ❣

_فصل #بهار(نشانه #معاد)🌸🍃

فَانْظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَةَ اللهِ كَيْفَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحْيِ الْمَوْتَىٰ ۖ وَ هُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (سوره روم , آیه۵۰)

🔻ترجمه:

به آثار رحمت الهي بنگر كه چگونه زمين را بعد از مردنش زنده مي‏كند، آن كس (كه زمين مرده را زنده كرد) زنده كننده مردگان در قيامت است و او بر همه چيز تواناست.
(ترجمه آیت الله ناصر مکارم شیرازی)

🔻تفسیروپیام ها:

پس به آثار رحمت خدا بنگر كه چگونه زمين را بعد از مرگش زنده مى‌كند.
همانا خداست زنده كننده‌ى مردگان و او بر هر چيزى قدرت دارد.

1- سختى‌ها و نوميدى‌ها، لذّت نعمت‌ها را چند برابر مى‌كند. يَسْتَبْشِرُونَ‌- وَ إِنْ كانُوا ... لَمُبْلِسِينَ‌
ب كم جو تشنگى آور به دست‌
تا كه جوشد آبت از بالا و پست‌

2- باران، رحمت الهى است. «فَانْظُرْ إِلى‌ آثارِ رَحْمَتِ اللَّهِ»

3- بارش باران و حيات مجدّد زمين، نشانه‌اى از برپايى قيامت است. «يُحْيِ الْأَرْضَ‌- لَمُحْيِ الْمَوْتى‌» صحنه‌ى مرگ و حيات، هر لحظه جلو چشم ماست، «إِنَّ ذلِكَ لَمُحْيِ الْمَوْتى‌» و مشت نمونه‌ى خروار است. «إِنَّ ذلِكَ لَمُحْيِ الْمَوْتى‌»

(تفسیر حاج آقا محسن قرائتی)

🆔 @yamahdi_fateme313 💚