دلــــم هـــــر روز پـَـــر می زد تمــــام آسمـــــانت را
کبـوتــــر می شــــدم شایـــــد بیــــابم آشیـــانت را
تو رفتـــی قاصــــدک ها را بــه دسـت بـــادها دادم
نشــستــــم آرزو بــــــر دل ببیــــنم کـــــاروانــت را
کجـا هستی کجــا رفتی کجـــا مانــدی که من حالا
در آب و آینــــه هــــر دفعــــه می بینــم نشـانت را
زمین بدتـر زمـــان بدتـــر جهــان پیــش رو بدتـــــر
چـــرا دادی بــه دسـت این جهــان تیـــره جانـت را
کجــــایی آرش آن روزهـــــای جبهــــه ی تــــــطهیر
کـه دزدیـــدند بعـــــد از تـــو رفیـــقانت کمـــانت را
دوبـــاره سبـــزه روییــده زمستان رخت می بنــدد
کجــــا هستی ببینی شــــور و حــــال کودکــانت را
منی که بوســــه بـــاران بــودم از ترسیـــم لـبهایت
نمی شـــد بــــاورم روزی ببوســـم استخــــوانت را
به خطّی سرخ حک کردی سرودی جاودان افسوس
ســـری که سبـــز می مانـــد نمی فهمـــد زبـــانت را
#علی_نیاکوئی_لنگرودی ✍🏻#پنجشنبه_های_دلتنگی 😔---------------------------------
🆔 @yade_shahid