سابق، در میان طلّاب چنین رسم بود که به هنگام خواندن صرف و نحو عربی و درس سیوطی، الفیّه را، یا مقداری از آن را، از بر میکردند...
به یاد دارم که در همان ایّام، گاه الفیّه را... با خود بر میداشتم و برای حفظ، از جمله، به
زاغه
ها میرفتم تا در آنجا، در ضمن انجام دادن تکلیف درسی، بیشتر از حال و احوال آن مردمان آگاه گردم، و ناظر زندگی مرگوار آنان باشم. و بعد از آن بود که به این فکر افتادم که باید
#دانشکده_پزشکی را، و
#دانشکده_حقوق را، در میان
#زاغهها ساخت، تا
#دانشجویان پزشکی و حقوق، از نزدیک، با وضع
#زندگی_محرومان آشنا گردند، و چون به مقام پزشکی و قضاوت رسیدند، و در مطب و بیمارستان یا دادگستری مشغول کار شدند، با مردم محروم و نادار سرِگرانی نکنند، و از احقاق حقّ آنان تن نزنند، و از ستمگران
#هراسی به خود راه ندهند، و از
#عواطف_انسانی تهی نباشند.
📙راه خورشیدی: ص۶۶
#استادمحمدرضاحکیمی↙️@mohamadrezahakimi📷 در کنار
#کارگران در
#معدن🗓 سـال ۱۳۶۲
yon.ir/xdr98