WPI حزب کمونیست کارگری ایران

#عظمت_اژدری، خواهر #غنمیت_اژدری، از جان باختگان حمله سپاه به هواپیمای Ps752 اکراینی، با انتشار ویدیویی ضمن بیان این که بین رای‌دهندگان و افرادی چون او «یک اقیانوس خون» فاصله است، گفت: «هر رای مثل پر کردن خشاب یک تفنگ است برای کشتن یک جوان. هر رای مثل بالا بردن یک باتون است برای کوبیدن بر سر یک دختر. از نظر من کسی که رای می‌دهد در کشته شدن خواهر من و تمام جنایت‌های دیگر [جمهوری اسلامی] شریک است.»

رای ما #نه_به_جمهوری_اسلامی
#هواپیمای_اوکراینی
#ps752justice
#سیرک_انتخابات
#رای_بی_رای

بیانیه انجمن خانواده‌های جانباختگان پرواز پی‌اس۷۵۲ در مورد حکم وحشیانه اعدام توماج صالحی و تشدید سرکوب زنان در ایران

۵ اردیبهشت ۱۴۰۳

در هفته‌های گذشته جمهوری اسلامی خشونت لجام‌گسیخته علیه زنان را شدت بخشیده است. سپاه پاسداران که عامل اصلی سرکوب جامعه‌ی مدنی در ایران است به جنگ زنان شجاع ایران در خیابان‌ها رفته است. زنانی که در چهل و پنج سال گذشته و به خصوص از آغاز جنبش زن زندگی آزادی همواره پرچم‌دار مبارزه با ستم، تبعیض و استبداد دینی بوده‌اند. بازداشت‌های وسیع، ضرب و شتم، تعرض و آزار و اذیت روانی بارها گزارش شده است. روایت زنان و تصاویر دوربین‌ها از این خشونت‌ها جامعه را بیش از پیش خشمگین و مصمم کرده است.

امروز نیز با اعلام خبر صدور حکم اعدام توماج صالحی که صدای رسای جنبش آزادی‌خواهِ ایران است، مردم ایران و‌ جهان شاهد جلوه‌ی تازه‌ای از ستم و فساد در ساختار جمهوری اسلامی هستند. توماج نماینده‌ و صدای نسلی‌ست که به استبداد و خفقان نه می‌گوید و ایستادگی و امید را به ما یاد می‌دهد. سرکوب او، سرکوب زندگی‌ست.

ما از جامعه‌ی جهانی می‌خواهیم برای توقف ماشین کشتار و لغو احکام قرون وسطایی اعدام از جمله حکم اعدام توماج صالحی به جمهوری اسلامی فشار بیاورد.
از کشورهای غربی می‌خواهیم برای کاهش فشار بر جامعه‌ی مدنی سپاه پاسداران را در لیست گروه‌های تروریستی بگذارد.
همچنین از تجمعاتی که این آخر هفته در شهرهای مختلف جهان برای آزادی توماج و همبستگی با زنان ایران برگزار خواهد شد حمایت می‌کنیم و از همه‌ی مردم می‌خواهیم یک‌صدا به این تجمعات بپیوندند.

ما آمرین و عاملین سرکوب زنان ایران و قاضیان مرگ را نه فراموش می‌کنیم و نه می‌بخشیم.
#دادخواهی #ps752justice #توماج_صالحی
@ps752justice

#ونکوور

گردهمایی در ونکوور در حمایت از جنبش دادخواهی خانواده های   پرواز  #PS752

( مصاحبه با مصطفی صابر)

يكشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۲

#دادخواهی #ps752justice
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی

در شهر خزوننگین هلند جمعی از شهروندان ایرانی و غیرایرانی یاد کشته شدگان هواپیمای اوکراینی را گرامی داشتند. گزارش عطیه نیک نفس #PS752

دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲


#دادخواهی #ps752justice
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی

دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲

قرائت بیانیه انجمن خانواده‌های جانباختگان پرواز PS752 توسط منظر ضرابی


#دادخواهی #ps752justice
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی

دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲

شاهد شهر

«چهار سال پیش تکه‌های عزیزان‌مان را از سر دیوار جمع می‌کردنند و اموال‌شان را به سرقت می‌بردند. برای دیدن و شنیدن این فاجعه شرافت داشته باشید.»

جمشید رحمانی‌فر، پدر نسیم از جانباختگان پرواز PS752، رو به نیروهای امنیتی حاضر در شاهدشهر سخن می‌گوید.


#دادخواهی #ps752justice
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی

دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲

شاهد شهر

سخنرانی خسرو ملک پدر دادخواه مریم ملک در اعتراض به دادگاه نمایشی جمهوری اسلامی و تاکید بر رسیدگی به پرونده هواپیمای اوکراینی در دادگاه لاهه

#دادخواهی #ps752justice
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی

دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲

شاهد شهر

توران شمس‌الهی، مادر حامد اسماعیلیون از ممنوع‌الخروجی خود و ممانعت از سفر خود به تورنتو جهت شرکت در مراسم سالگرد جانباختگان خبر داد


#دادخواهی #ps752justice
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی

دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲

مراسم چهارمین سالگرد جنایت شلیک به هواپیمای مسافربری PS752 در شاهد شهر، محل سرنگونی پرواز،با تلاش خانواده‌های ساکن ایران برگزار شد.

در این مراسم حضور نیروهای امنیتی و لباس شخصی مورد توجه بود و اگرچه در حال گرفتن عکس و فیلم از بازماندگان بودند اما خانواده‌ها، بدون توجه به آنها، مراسم را برگزار کردند.

آنها در کنار سوگ و خشم خود، فریاد زدند، طومار دادخواهی امضا کردند و وسایلی از جانباختگان را در محل قتل آنها به نمایش گذاشتند.


#دادخواهی #ps752justice
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی

دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲
خانم منظر ضرابی از معلمان بازنشسته که  ۴ عزیزش را در پرواز PS752 از دست داد، در چهارمین سالگرد این جنایت، بشخی از بیانیه انجمن را در شاهدشهر، محل سرنگونی هواپیما قرائت میکند.


#دادخواهی #ps752justice
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی

موزیک ویدیوی «چشم من» تقدیم به کودکان پرواز ابدی هواپیمای اوکراینی

دو سال پیش و در دومین سالگرد ساقط شدن هواپیمای اوکراینی، اردلان سرفراز و داریوش اقبالی ترانه جاودانه‌ای را به کودکان این پرواز ابدی هدیه کردند.

#دادخواهی
#هواپیمای_اوکراینی
#پرواز۷۵۲ #PS752justice
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم

جنایتی که فراموش نمیشود

شلیک موشک به هواپیمای مسافربری در ۱۸ دی ۱۳۹۸ یکی از فجیع‌ترین و ضد بشری‌ترین جنایات توسط حکومت اسلامی است.

این جنایت هولناک که منجر به مرگ ۱۷۷ انسان بیگناه شد، هرگز نه در ایران نه توسط مردم جهان فراموش نخواهد شد. این یک جنایت بزرگ تاریخی بود. جنایتی بیسابقه که توسط بالاترین مقامات حکومت برنامه‌ریزی شد و توسط فرماندهان سپاه به اجرا درآمد. قرار بود انتقام سخت قتل سردار منفورشان را از آمریکا بگیرند، اما طبق معمول از انسان‌های بیگناه انتقام گرفتند.

بالاترین مقامات و فرماندهان سپاه نشستند و تصمیم گرفتند که مسئولیت این اقدام خبیث را به عهده نگیرند اما این محاسبه احمقانه‌شان نیز نگرفت، دستشان رو شد و پس از سه روز مجبور به اعتراف به این جنایت عظیم و تاریخی شدند.

در این چهار سال خانواده‌های جانباختگان این پرواز ساکت ننشستند، به اشکال مختلف تجمع کردند، مراسم برگزار کردند، در ایران خواهان معرفی و محاکمه عاملان اصلی این جنایت شدند و در خارج کشور پرونده این جنایت را به دادگاه عالی انتاریو کشاندند. دادگاه آبان نیز به همت فعالین دیگری شکل گرفت.

و از شهریور سال قبل انقلاب عظیمی برای پایان دادن به حکومت قاتلان اسلامی شروع شد و خانواده‌های صدها عزیز دیگری که در میدان‌های نبرد با جمهوری اسلامی جانشان را از دست دادند به جنبش دادخواهی پیوستند. امروز جنبش دادخواهی قدرتمندی علیه آمرین و عاملین کشتار سرنشینان پرواز پی اس ۷۵۲، قاتلان بیش از ۵۰۰ جانباخته انقلاب و قاتلان هزاران جانباخته دیگر شکل گرفته که خواست محوری‌اش محاکمه سران و دست‌اندرکاران حکومت است.

کارنامه این حکومت پر است از جنایات سیستماتیک و هر روزه، اما حتی اگر هیچ جنایت دیگری در کارنامه این رژیم نبود، به صرف همین یک مورد باید سرانش به دادگاه‌ کشیده میشدند.

در سالروز این جنایت به میدان میاییم و به دنیا اعلام میکنیم که این حکومت سراپا جنایت را سرنگون میکنیم و سرانش را به محاکمه میکشیم. به میدان میاییم و از مردم جهان میخواهیم قاطعانه از مبارزه مردم ایران حمایت کنند و خواهان بایکوت جهانی جمهوری اسلامی شوند. به میدان میاییم و همچنان با عزمی راسخ و استوار برای سرنگونی این حکومت، که از هر زمانی بحرانی‌تر، مستاصل‌تر، متزلزل‌تر و بی‌آبروتر است، دست در دست هم میدهیم و انقلابمان را متشکل‌تر و همه جانبه‌تر تداوم میدهیم تا از شر حکومتی که افتخارش قتل و جنایت و شغل مقاماتش دزدی و فساد و کثافت است رها شویم. 

از ایرانیان مقیم خارج میخواهیم در تجمعاتی که به این مناسبت توسط انجمن خانواده‌های پرواز پی اس ۷۵۲ برای روزهای هفت و هشت ژانویه فراخوان داده شده هر چه فعال‌تر شرکت کنند. از کلیه خانواده‌های دادخواه و از کلیه فعالین سیاسی و تشکل‌های دانشجویی، کارگری، معلمان، زنان و دانش‌آموزان، هنرمندان و ورزشکاران شریف و معترض میخواهیم به هر شکل که مناسب میدانند از این فراخوان حمایت کنند. دست در دست هم دهیم و این ماشین سراپا جنایت را در هم بشکنیم!

حزب کمونیست کارگری ایران
۱۴ دیماه ۱۴۰۲، ۴ ژانویه ۲۰۲۴

#هواپیمای_اوکراینی
#PS752justice

https://bitly.ws/38Kp2

در هر شهری مزاری هست. در ایران و در جای جای دنیا. جمهوری اسلامی تا توانسته جان انسان‌های بی‌گناه را گرفته است و مزار قربانیان جنایات این دیکتاتوری فاسد و ویرانگر در سراسر دنیا پراکنده است.

یکشنبه هفتم ژانویه برابر با هفدهم دی‌ماه بر هر مزاری شاخه‌گلی خواهیم گذاشت.

پ.ن: در تورنتو این برنامه ساعت دو بعدازظهر از آرامگاه دارالسلام و مزار علی‌عسگر دیرانی (از جانباختگان کانادایی پرواز) آغاز می‌شود و پس از سر زدن به مزار جانباختگان دیگر پرواز در آرامگاه‌های دیگر به درخت یادبود ندا آقاسلطان و سهراب اعرابی در نزدیکی میدان مل‌لستمن ختم خواهد شد.

#دادخواهی #من_هم_شمعی_روشن_خواهم_کرد #PS752justice #IWillLightACandleToo
پ.ن: این لیست به‌روز خواهد شد.
آدرس مزار شهرام تاجیک: ایران- بندرعباس، قبرستان اهل سنت سورو(قلاتو)

هفتمین جلسه دادگاه نمایشی رسیدگی به پرونده سرنگونی پرواز PS752، امروز پنجم دی‌ماه در دادسرای نظامی تهران تشکیل شد.
تمام تلاش جمهوری اسلامی این است که هر چه زودتر این پرونده را بر مبنای خطای انسانی و معرفی متهمین بی‌نام و نشان ببندد.

#PS752 #ps752justice #

#علیه_اعدام‌ها_بپاخیزیم
#زن_زندگی_آزادی
#کردستان_تنها_نیست
#اعتصابات_سراسری
#انقلاب_ایران
#مهسا_امینی
#جمهوری_اسلامی_نابود_باید_گردد

برای تقاضای عضویت و همکاری، ارسال پیام و گزارش از طریق:
پیامگیر تلگرام: @wpi_tamas
و یا با ارسال پیام به شماره 0046700447425 سيگنال ، واتساپ و
تلگرام. https://t.center/wpi_hkki

انجمن خانواده‌های جانباختگان روز شنبه ۷ خرداد ۱۴۰۱ را روز همبستگی عمومی با خانواده‌های جانباختگان فاجعه‌ی متروپل در آبادان در نظر گرفته است و در کنار آنها می‌ایستد تا عدالت برای جانباختگان بی‌گناه آن فاجعه اجرا شود. در کنار هم بایستیم تا نقطه‌ی پایانی بر جنایات جمهوری اسلامی بگذاریم.

خوزستان را فراموش نکنیم،
قربانیان این سالیان سیاه را فراموش نکنیم،
در روزهایی که از عزا گذشته است
و وقت عزا نیست
که #هنگامه‌_خشم_است .
ما نه فراموش می‌کنیم و نه می‌بخشیم.

#آبادان_تنها_نیست
#دادخواهی #PS752 #ps752justice #آبادان #متروپل

بیانیه انجمن در رابطه با لغو بازی "دوستانه" بین تیم‌های فوتبال ایران و کانادا و اعلام همبستگی با خانواده‌های جانباختگان فاجعه متروپل آبادان

بازی دوستانه لغو شد. بسیاری در کارزار انجمن خانواده‌ها در کنار ما ایستادند. از سیاستمداران از احزاب مختلف تا ورزشکاران، از خبرنگاران تا خانواده‌های دادخواه جنایات دیگر. مهم‌تر از همه مردم. قدرتِ بی‌قدرتان در این کارزار بر همه آشکار شد و مشخص شد راه دادخواهی از اتحاد و همبستگی می‌گذرد. از همه‌ی آنها متشکریم.

انجام بازی دوستانه‌ی فوتبال در کانادا به دلایل زیر برای انجمن خانواده‌های جانباختگان پرواز PS752 قابل قبول نبود:
۱. جمهوری اسلامی تصمیم داشت از این بازی برای ارائه‌ی تصویری پاکیزه از خود به دنیا استفاده کند و گام‌هایی برای برقراری رابطه‌ی مجدد با کانادا بردارد.
۲. جمهوری اسلامی تصمیم داشت عوامل امنیتی و وابسته به سپاهِ پاسداران خود را در پوشش همراه وارد کشور کانادا کند.
۳. زنان در ایران حق ورود به استادیوم‌های فوتبال را ندارند. آن‌ها را در ورزشگاه دستگیر می‌کند و به صورت آن‌ها اسپری فلفل می‌پاشد. جمهوری اسلامی تصمیم داشت این حقیقت را در چشم جامعه‌ی غرب و کانادا مخدوش کند.
۴. جمهوری اسلامی قصد داشت با برگزاری این بازی مردم را در برابر همدیگر قرار دهد.

۲۸ ماه است که حقیقت و عدالت درباره‌ی پرواز PS752 معلق مانده‌اند. تصمیم به لغو کردن این بازی، اصلاح تصمیمی نادرست بود که نهایتا انجام شد. ما از دولت کانادا می‌خواهیم در جهت اثبات جدی بودن خود در رسیدن به حقیقت و عدالت برای جانباختگان این فاجعه بر خواسته‌های قبلی ما که بارها تکرار شده است جامه‌ی عمل بپوشاند:

۱. ارجاع هرچه سریع‌تر این پرونده به مجامع بین‌المللی
۲. قرار دادن سپاه پاسداران در لیست گروه‌های تروریستی
۳. اعمال تحریم‌های هدفدار مگنتسکی بر آمرین و عاملین این جنایت

کشتار عزیزان ما حلقه‌ای در زنجیره‌ی جنایات جمهوری اسلامی‌ست. بدینوسیله انجمن خانواده‌های جانباختگان روز شنبه را روز همبستگی عمومی با خانواده‌های جانباختگان فاجعه‌ی متروپل در آبادان در نظر گرفته است و در کنار آنها می‌ایستد تا عدالت برای جانباختگان بی‌گناه آن فاجعه اجرا شود. در کنار هم بایستیم تا نقطه‌ی پایانی بر جنایات جمهوری اسلامی بگذاریم.

ما نه فراموش می‌کنیم و نه می‌بخشیم.

#PS752 #ps752justice #NoToSportswashing #دادخواهی #متروپل


https://bit.ly/3t4K3Nl

حامد اسماعیلیون: به سفر تیم فوتبال جمهوری اسلامی به کانادا اعتراض خواهیم کرد

حامد اسماعیلیون، سخنگوی انجمن خانواده‌های جان‌باختگان پرواز ۷۵۲ نسبت به آنچه که صدور ویزا برای فرماندهان سپاه ” به بهانه همراهی تیم ملی فوتبال ایران” خوانده، هشدار داد. وی در تویتی نوشت:اگر ویزا بدهند و این بازی برگزار شود ما در بیرون ورزشگاه ونکوور به همراه عکس جانباختگان تجمع خواهیم کرد. طبق تصمیم جمعی، اعضای انجمن خانواده‌ها وارد ورزشگاه نمی‌شوند. مذاکره با پلیس و مقامات شهری در ونکوور را آغاز خواهیم کرد.

او گفت که “با عکس قربانیان جمهوری اسلامی در ونکوور” خواهند بود. “ما هشدار دادیم که فرماندهان سپاه را به بهانه‌ی همراهی با تیم ملی به کانادا راه ندهید. هشدار دادیم که به جانیانی که به دختربچه‌ها اسپری فلفل می‌زنند و زنان را از ورزش محروم می‌کنند ویزا ندهید. اما کسی گوش نداد.”

یکشنبه پنجم ژوئن


#دادخواهی #ps752justice

#BoycottIranRegime
#بایکوت_جمهوری_اسلامی
#دادخواهى
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#به_حزب_کمونیست_کارگری_بپیوندید

پیامگیر تلگرام: @wpi_tamas
یا با ارسال پیام به شماره 0046700447425 ‏

کتاب "در این خانه برف می‌بارد" (خاطرات یک بازمانده) در کنار دو کتاب دیگر چند هفته‌ی دیگر در انتشارات پری‌را در تورنتو منتشر می‌شود.

این کتاب خاطرات شخصی من از روزی‌ست که پریسا به زندگی‌ام آمد تا ساعتی که او و دخترمان ری‌را توسط سپاه پاسداران جمهوری اسلامی به قتل رسیدند. بیست سال زندگیِ زیبا که به دست جنایتکاران ناتمام ماند. امروز که روز مادر است پریسا را و تمام مادران پرواز و تمام مادران داغدیده‌ی ایران زمین را به یاد می‌آورم و در خاطرم هستند.

این کتاب پنج فصل دارد:
یک. پریسا
دو. مهاجرت
سه. سرگیجه
چهار. ری‌را
پنج. تاریکی
به همراه تعدادی عکس و فصلی به عنوان ضمیمه که از چند و چون این جنایت سخن می‌گوید.

این کتاب‌ها فقط در نسخه‌ی کاغذی منتشر می‌شوند و فعلا قصد انتشار آنلاین آن‌ها را ندارم. به زودی در تورنتو و سایر شهرهای کانادا این کتاب‌ها معرفی خواهند شد و خودم به همراه آن‌ها سفر خواهم کرد. امیدوارم امکان حضور در آمریکا و اروپا هم در ادامه‌ی آن فراهم شود.

این روزها در حال راه‌اندازی وبسایتی به کمک دوستانم هستم تا امکان ارسال پستی این کتاب به سایر نقاط دنیا هم، همزمان با انتشار آن‌ها ممکن باشد.

تمام عواید فروش این کتاب‌ها به انجمن خانواده‌های جانباختگان پرواز PS752 اهدا خواهد شد.

#دادخواهی
#ps752justice
#همسران_ps752
#fathers_of_ps752


https://bit.ly/3kRPevO

« روایتی از حامد اسماعیلیون »

ده روز پیش، افسر آمریکایی مرزبانی گفت: در صندوق رو بزن بالا، شیشه‌های ماشین رو هم بیار پایین، ماشین رو هم خاموش کن.
بعد گفت: پاسپورت.
بعد گفت: مقصدت کجاست؟ چرا می‌ری سفر؟
بعد گفت: اسلحه، تنباکو یا مشروب چیزی با خودت نداری؟
تا اینجایش همه‌چیز خوب پیش رفت. تا پرسید: تنهایی می‌ری سفر؟ زنی بچه‌ای؟ کجا هستن؟

نمی‌دانستم چه جوابی بدهم‌. دو سال و سه ماه است از این سوال فرار کرده‌ام. دلم می‌خواهد بگویم سفرند. دلم می‌خواهد بگویم هنوز برنگشته‌اند. دلم می‌خواهد بگویم نمی‌دانم. دلم می‌خواهد بگویم در خانه مانده‌اند. یک چیزی که جواب باشد و نباشد. یک چیزی که او دست از سرم بردارد حتا به قیمتی که چهار ساعت رانندگی را فراموش کنم و بگویم اصلا برمی‌گردم و سفر نمی‌روم. اما بالاخره به زحمت از سوالی که دو سال و سه ماه است از آن گریزانم و برای همین با آنان که نمی‌دانند روبرو نمی‌شوم تا پاسخی ندهم مواجه می‌شوم و می‌گویم: در یه فاجعه‌‌ی هوایی از دست‌شون داده‌م.

می‌پرسد: اسلحه، تنباکو، مشروب؟
نمی‌دانم چرا دوباره تکرار می‌کند انگار مشغول حلاجی کردن ماجرا در ذهن خود است. ادامه می‌دهد: یه فاجعه‌ی هوایی؟ کدوم فاجعه‌ی هوایی؟
می‌گویم: نه اسلحه دارم نه تنباکو نه ماری‌جوانا نه مشروب نه غذا و میوه نه پول زیاد. پرواز پی اس ۷۵۲. ساعت شش و پانزده دقیقه‌ی صبح‌‌ هشتم ژانویه، سال ۲۰۲۰. لعنتیا با چند تا موشک اون هواپیما رو زدن. همسرم و دخترم تو اون هواپیما بودن.

با حیرت تماشایم می‌کند. شیشه‌ی باجه‌اش را می‌بندد. دوباره بعد از چند دقیقه باز می‌کند و می‌پرسد: اسلحه؟ تنبا...
می‌گویم ندارم و می‌فهمم حسابی گیج شده است. دوباره پی حرف را می‌گیرد که یعنی ساعت شش و پانزده دقیقه‌ی صبح؟ همون هواپیما تو تهران؟
تایید می‌کنم. حالم خوب نیست. می‌گویم بالاخره دست از سرم برداشت. اما برعکس کاغذ زردرنگ را روی شیشه می‌چسباند و می‌گوید بزن کنار.

دقایقی بعد در سالن اداره‌ی مرزبانی بین افراد بسیار دیگری نشسته‌ام. خواهند پرسید چرا می‌روی سفر همان‌طور که اولی هم پرسید. چطور بگویم فرار می‌کنم؟ چطور به آن‌ها بفهمانم نوروز است و از نوروز فرار می‌کنم. از او فرار می‌کنم که اصرار بر پوشیدن لباس نو داشت. از او فرار می‌کنم که از هفته‌ها به نوروز یک به یک سین‌ها را می‌چید و کیف می‌کرد. از او فرار می‌کنم که نوروز را برای من نوروز کرد. از او فرار می‌کنم که شمع می‌خرید، سیب سرخ جدا می‌کرد، سکه‌های قدیمی را از گنجه‌اش بیرون می‌کشید. از او فرار می‌کنم که به دخترش یاد داد بلافاصله بعد از سال تحویل هرجای جهان که هست به مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌هایش عید را تبریک بگوید، با عمو و دایی و خاله‌اش حرف بزند، عمو نوروز را دوست بدارد. از او فرار می‌کنم که سه ماه است سر مزارش نرفته‌ام. می‌خواهم بگویم نمی‌دانید، نمی‌دانید چطور می‌شود از پیام‌های تبریک و از یک جشن بزرگ ملی گریخت.

دوباره برای یکی پشت یکی از کامپیوترها توضیح دادم که ماجرای این سفر تک‌نفره چیست. آن‌ها که نمی‌فهمند تمام کردن کتاب خاطرات چه معنا می‌دهد یا من این طور خیال می‌کنم. آن‌ها که نمی‌دانند شش هفت روز دور از جن و انس در جایی در ناکجاآباد، بعد از چهارده پانزده ساعت رانندگی، ته جاده‌های آسفالته و شوسه، پشت آن درختانی که حتا سایه‌ی آدمیزادی هم پیدا نیست، کجاست و چه معنا می‌دهد یا من این‌طور گمان می‌کنم. آن‌ها چیزی نگفته‌اند و فقط چند نفری پشت کامپیوترها چیزی را در گوگل جسته‌اند و گاهی زیرچشمی نگاهم کرده‌اند. با این نگاه‌ها آشنا هستم. می‌شناسم. "مرد بیچاره."

همه‌ی مسافرانی که سین‌جیم می‌شوند شاکی‌اند. یکی توضیح می‌دهد به نمایشگاه نقاشی گوستاو کلیمت آمده است. یکی معترض است که چرا باید نسبتِ خودش و پسرش را بی‌جهت توضیح بدهد. می‌فهمم که حاضرین ساعت‌ها نشسته‌اند و من هم گویا ساعت‌ها باید بنشینم که یک‌باره صدایم می‌کنند. افسری حدودا پنجاه ساله با کاغذ و خودکاری در دست.

مرا به گوشه‌ی سالن دور از بقیه می‌کشاند و می‌گوید: بشین.
می‌نشینم. روبروی او. چند ثانیه‌ای سکوت می‌کند و بعد درمی‌آید که: خیلی متاسفم. واقعا متاسفم.
حرفی ندارم بزنم‌. تشکر می‌کنم. مثل دیدار با تمام غریبه‌هایی که اینجا و آنجا می‌بینم، به ویژه هموطنان، و قدردان مهربانی‌شان هستم.
می‌گوید: همسر و دختر تو هم تو اون هواپیما به قتل رسیدن، درسته؟
یک افسر پلیس ساده است و بهتر از بسیاری از سیاستمداران و خبرنگاران و دیگران، فرقِ سه واژه‌ی به قتل رسیدن، کشته شدن و مُردن را می‌داند. می‌داند به قتل رسید همان نیست که بگویی کشته شد. می‌داند صحنه‌ی کشتار دسته‌جمعی معنای سانحه نمی‌دهد. می‌گوید مثل همین امروز یادمه چه اتفاقی افتاد. یادمه چطور اون موشکا رو شلیک کردن. اون هواپیما اول صبح...

#دادخواهی
#ps752justice

متن کامل در لینک زیر :
https://bit.ly/3NtOzNT