WPI حزب کمونیست کارگری ایران

باز نشر کاریکاتور محمد در روزنامه فرانسوی "شارلی ابدو"


مجله فرانسوی «شارلی ابدو» امروز، اعلام کرد که در شماره جدیدش بار دیگر کاریکاتورهای محمد را منتشر خواهد کرد. لوران سوریسو سردبیر شارلی ابدو گفته است که بازنشر این کاریکاتورها برای یادآوری این بوده که این نشریه از دفاع از آزادی بیان دست نکشیده و محاکمه فردا هم دلیل خوبی برای این کار بوده است.

وی گفت: "از ژانویه ۲۰۱۵ از ما خواسته شده کاریکاتورهای دیگر محمد را چاپ کنیم. اما همیشه امتناع کردیم نه برای اینکه این کار ممنوع است، قانون به ما اجازه می‌دهد، بلکه برای اینکه دلیل خوبی برای این کار نداشتیم، دلیلی معنادار که مایه ایجاد بحث شود."

قرار است فردا دوم سپتامبر (۱۲ شهریور) چهارده نفر که به مشارکت در حمله به مجله شارلی ابدو و همچنین حمله روز بعد به یک فروشگاه یهودیان در پاریس متهمند، محاکمه شوند. آنها متهمند که در تدارک حمله، به مهاجمان کمک کرده‌اند. گزارش شده است که این دادگاه تا دهم ماه نوامبر ادامه خواهد داشت.

پنج سال پیش، پس از اینکه این نشریه فکاهی کاریکاتورهای محمد را که پیش‌تر در یک روزنامه دانمارکی چاپ شده بودند منتشر کرد، دو برادر، سعید و شریف کوآشی مسلحانه به دفتر این نشریه حمله بردند و دوازده نفر از جمله سردبیر را کشتند.

روز بعد فردی به نام امدی کولیبالی با حمله به یک فروشگاه یهودی و به گروگان گرفتن شماری خواستار آزادی این دو برادر شد. از او ویدئویی منتشر شد که به داعش اعلام وفاداری می‌کرد. دو برادر مهاجم که گریخته‌ بودند روز بعد در درگیری با پلیس کشته شدند.

یک هفته بعد از آن حمله مرگبار، اولین شماره شارلی ابدو در هشت میلیون نسخه منتشر شد و رکورد فروش را در مطبوعات فرانسه شکست؛ شماره‌ای که باز هم کاریکاتوری از پیامبر اسلام روی جلدش بود.

#سکولاریسم
#آزادی_بیان #آزادی_اندیشه
#کاریکاتور #شارلی_ابدو
#نه_به_راسیسم

#سکولاریسم #خداناباوری #آتئیسم
#نه_به_مذهب #نه_به_اسلام
#نه_به_اسلام_سیاسی
https://tinyurl.com/yxcvthg7

برای تماس با حزب، ارسال خبر و گزارش، همکاری و عضویت میتوانید با آدرسهای زیر تماس بگیرید:
واتس اپ: 00447435562462
کانال تلگرام حزب: @wpi_hkki
اینستاگرام www.instagram.com/wpi91
پیامگیر تلگرام @wpi_tamas

بیانیه ی #کانون_نویسندگان_ایران در نکوداشت 13آذر، روز مبارزه با #سانسور

13آذر، روز مبارزه با سانسور، یادآور انسان‌های شریفی‌ست که در راه آزادی بیان و ستیز با سانسور از جان خویش تاوان پرداختند. تاوان‌گیران مرتجع در پندار پلشت خود مرگ را ضامن حیات و سیطره‌ی اختناق قرار دادند تا مگر از زنجیره‌ی قتل های سیاسی هیولایی از هراس بسازند و سکوت را بر زبان‌ها و سستی را بر گام‌ها حاکم کنند. جنایت‌های وسیع آنها اما به رؤیایشان واقعیت نبخشید بلکه بر‌خلاف انتظارشان، در میان مردم، نویسندگان و هنرمندان به موجی تازه، به دلیل راه، بدل شد و به خواست آزادی بیان و نفی همه‌ی اشکال سانسور دامن زد. بازگشت نیرومند این موج رؤیای آمران و عاملان جنایت‌ها را به کابوس بیداریشان تغییر داد و هرچه زمان می‌گذرد، پهنه‌ی آن را بیشتر می‌گسترد؛ به ویژه که خواست و مبارزه‌ی مردم برای خلاصی از سانسور و نیز آزاد اندیشیدن و آزاد بیان کردن با پیشرفت چشم‌گیر و روز افزون تکنولوژی ارتباطات، امکانات عملی بسیار یافته است، و این پیوند کارِ دم و دستگاهِ سانسور و مجریان خفقان فرهنگی را دشوار، بسیار دشوار، کرده است.

آشفتگی و نابسامانی هردم فزاینده‌ی امور در این دم و دستگاه بی دلیل یا صرفا از سر بی‌کفایتی‌های فردی نیست. فریادهایی که بر سر یکدیگر می‌کشند، یقه‌هایی که از هم می‌درند، پرده‌هایی که کنار می‌زنند، استیضاح‌ها و استعفاها، برکناری‌ها و هم‌کناری‌های زودازود، با سرعتی بیشتر طی یکسال گذشته در اوجی دیگر جلوه‌گر شد. احضار چندباره‌ی وزیر ارشاد به مجلس؛ قانع شدن‌های مکررو تردیدهای مجدد مجلسیان؛ "خودمختاری" فرهنگی با ممنوعیت برگزاری #کنسرت موسیقی در شهرهای #مشهد، #قم و #شیراز ؛ زدن برچسب #ولنگاری_فرهنگی بر نتیجه‌ی فعالیت‌های وزارت ارشاد از یک سو و افشای عملیات اتاق‌های فکرِ مخفی در امور فرهنگی، از سوی مقابل؛ زندانی کردن #خبرنگاران و بستن سایت‌های اینترنتی به جبران ناتوانی در بازداری‌شان از افشاگری و... این واقعیت‌ها را نمی‌توان با اختلاف جناحی حاکمیت توضیح داد؛ برعکس، این تشدید اختلاف‌های جناحی است که با وضعیت کنونی قابل توضیح است. سبب افتان و خیزان رفتن‌شان ناهمواری‌راه است.

در جامعه‌ای که فقط در یک شبکه‌ی اجتماعی مجازی 28 میلیون کاربر فعال دارد، در جامعه‌ای چنین مشتاق دیدن و دیده شدن با #نویسندگان ، #هنرمندان و مردمی که به طور فزاینده چهارچوب‌های سانسور و موانع #آزادی_بیان را زیرپا می‌گذارند و تلاش‌های متولیان سانسور را بی‌اثر می‌کنند، مجریان شیوه‌های کهنه‌ی اعمال سانسور فقط ... زحمت ما می‌دارند. در حقیقت ناتوانی دست‌اندرکاران در کنترل فرهنگی جامعه و اجرای تام و تمام سانسور، و بی اثر شدن بیشتر تمهیدات‌شان برای جلوگیری از آزادی بیان است که در این زمینه اختلافاتشان را پر‌دامنه و آشوب‌سری‌شان را صد‌چندان کرده است.

با وجود اشتیاق و نیاز به نفی سانسور و نیز وجود امکانات ارتباطی نو اما گستره‌ی رسمیِ اجتماع، اگرنه به قدر و قوت سابق، همچنان در چنبره‌ی سانسور قرار دارد؛ ادبیات و هنر و انتشار #کتاب و #مطبوعات و رسانه‌های دیداری و شنیداری رسمی زیر تیغ سانسور‌ند؛ #شاعران و نویسندگان معترض و منتقد با تهدید زندان مواجه ‌اند و حتی کتابِ منتشرنشده مدرک جرم تلقی می‌شود. این عرصه باید که از سانسور و تهدید رهایی یابد و در هوای آزادی نفس بکشد و این ممکن نیست مگر آنکه آزادی بیان بی هیچ حصر و استثناء قانون جاری در جامعه باشد.

کانون نویسندگان ایران روز 13آذر، روز مبارزه با سانسور، را گرامی می‌دارد و ضمن خواستِ آزادی برای تمام کسانی که به "جرم" اندیشه و بیانِ زندانی شده‌اند، از همه‌ی نویسندگان، هنرمندان و مردم آزادی‌طلب می‌خواهد بر کوشش‌های سانسورستیزانه ­ی خود بیفزایند. باشد که در این سرزمین ادبیات و هنر و هر عرصه‌ی ابراز وجود انسان ببالد و بشکفد.

کانون نویسندگان ایران - 11 آذر 1395

عکس از آرش