چگونه سطح خشونت در جامعه به اینجا رسیده که چنین مرگی را رقم میزند؟
یادداشتی از فرشته حبیبی (روزنامهنگار):
هفتهای نیست که خبر تازهای از زنکشی به گوشمان نرسد و در این یکی دو روز خبر قتل دهشتناک این زن، زنی از طبقه شهری، شاغل، اهل اندیشه و درست در دل پایتخت واقعا تکاندهنده است. منصوره قدیری جاوید، خبرنگار ایرنا به دست شوهرش با ضربات چاقو و دمبل به قتل رسیده و عجیب اینکه قاتل ادعا کرده پس از قتل همسرش قصد خودکشی داشته ولی پشیمان شده. این کلمات به تلخی یادآوری میکند که قاتل با علم به خلأهای قانونی در پروندههای زن کشی نگران عواقب این قتل نبوده است.
با تاثر بسیار از این اتفاق، چند نکته تکراری که بارها نوشتهام دوباره یادآوری میکنم:
یک. چطور سطح خشونت در جامعه به اینجا رسیده که چنین مرگی را رقم بزند؟ یک دعوای ساده به خشونت میکشد و هر خشونتی از ناسزا و جنگ لفظی گذر میکند و به دعوای فیزیکی و آسیب جسمی میرسد. خشونت گرچه با قوانین پیشگیرانه قابل کنترل است ولی وضعیت روانی حاد جامعه و ناامیدی حاکم، که هرگز در کانون توجه نبوده، نیز میتواند نتایجی چنین فاجعهبار بیافریند.
دو. پیچیدگی قرارداد ازدواج و عدم حمایت قانونی از زنان برای خروج از رابطه ازدواج، میتواند یک رابطه را به بنبستی خشونتبار تبدیل کند. باید از قانونگذار بپرسیم چه چیزی ممکن است شرایط پنهان کاری، خیانت و اصطلاحا بیوفایی را فراهم کند وقتی هنوز یک زن نمیتواند همچون یک مرد صرفا با عنوان “نخواستن” درخواست طلاق کند؟
سه. زنکشی، پدیدهای که این سالها بسیار مورد توجه فعالان حوزه زنان قرار گرفته، آمار وحشتناک و تکاندهندهای دارد. گزارش سال گذشته شرق از این موضوع نشان میداد که بطور متوسط هر چهار روز یک زن در ایران به دست خانوادهاش با بهانه اختلافات خانوادگی، مسائل ناموسی و مالی کشته میشود. این آمار به احتمال زیاد، با واقعیت هم فاصلهای نامعلوم دارد، چرا که بسیاری از زنکشی ها گزارش نمیشوند یا تحت عناوین دیگری از جمله خودکشی، بیماری و غیره طبقهبندی میشوند.
چهار. مهمترین و پرتکرارترین مطالبه: چرا لایحه حمایت از زنان و منع خشونت خانگی هرگز در این سالها حتی نتوانست با وجود این همه زنکشی، کودککشی، آزار و تجاوز، قتلهای ناموسی، خشونت خانگی و سیستماتیک، خودسوزی و خودکشی زنان و... توجه مجلس را به خود جلب کند؟ چرا بارها تغییر نام داد و سمت و سوی حمایت از خانواده به خود گرفت و باز هم در پستو ماند و به اجرا نرسید؟
.