و شاید بگین این جشن مربوط به ادیان خاص یا فرهنگ‌های خاصی هست که خب باز هم ایران خوشبختانه کشوری هست که خیلی از ادیان و خیلی از فرهنگ‌ها و قومیت‌ها رو پوشش می‌ده (که خیلی متأسفانه شناخته نمی‌شن ولی چیزی از ارزش وجود اون‌ها کم نمیشه.) که این یعنی باز هم این بهونه رد میشه.😗
یه موضوعی هست به اسم رشد فرهنگی که من بطور خلاصه از چت جی‌پی‌تی خواستم توضیح بده که یه بخشی از اون توضیحات شامل این بود:
تنوع فرهنگی: شناخت و پذیرش فرهنگ‌ها و اقوام مختلف و تعامل با آنها.
یعنی اگر یک جامعه‌ای می‌خواد که رشد کنه باید سعی کنه با اقوام و فرهنگ‌های دیگه هم کنار بیاد و بپذیره اون‌ها رو نه این که پس بزنه یا مسخره کنه که این نشان از همون عقب افتادگی اون جامعه‌ست.
از طرفی همین جشن گرفتن‌ها باعث میشه که میزان شادی افراد خیلی بیشتر بشه و خلاقیت‌هاشون در جای خوبی (طراحی لباس و آرایش صورت) شکوفا بشه و باعث ایجاد کسب‌وکارهای جدید میشه مثل افرادی که خوراکی‌هایی با همون مضمون جشن مربوطه بپزن یا لباس‌های نتناسب با همون جشن رو طراحی کنن بدوزن و بفروشن.
پس نیازی به این همه جبهه گرفتن و قوم‌گرایی افراطی نیست! 🫠
زمان زیادی می‌گذره که اینجا صحبتی نمی‌کنم. شاید بخاطر دغدغه و یا سرگرمی‌هایی که اخیرا ایجاد کردم برای خودم هست یا شاید هم سکوت و سنگینی فضای مجازی باعث و بانی اون بوده بهرحال من اینجا رو فراموش نکردم. :)🩵
در آغاز ورود به دانشگاه به لطف یکی از دوستان خوبم در مشهد فهمیدم که دانشگاه را فقط به قصد تحصیل نروم و سعی کنم فعالیت در انجمن و کانون‌ها را نیز دنبال کنم. اواسط راه کمی گیج بودم که راهی که می‌روم درست است؟ نیست؟ اصلا کدام راه؟ اما اکنون که تجربیات و شناخت بیشتری کسب کرده‌ام فهمیدم چقدر این فعالیت‌ها ارزشمند است. به حدی که توانستم در بحث اعتماد، شناخت، ارزش‌گذاری و ... به یک دید کلی‌ای برسم. از طرفی مهارت‌های زیادی هم کسب کردم که بعضی کارآمد و بعضی کمتر کارآمد بودند. با این حال اکنون اگر قرار باشد به یک نو ورود از دانشگاه حرفی بزنم قطعا همین خواهد بود: (دانشگاه فقط برای تحصیل نیست، انجمن و کانون‌ها رو فراموش نکن!)
