آدم تصاویر هالووین‌ و تزئیناتش و شادی مردم کشورهای دیگر را می‌بیند، هم کیف می‌کند، هم حسرت می‌خورد. ما اغلب جشن‌های ملی‌مان، از گاهنبارها گرفته تا مهرگان و سده و آبانگان و…، را به فراموشی‌ سپرده‌ایم. یک‌ نوروز مانده که شده موعد مرخصی (نه شادی) ‌و یک چهارشنبه‌سوری که بیشتر‌ وحشت‌زاست تا شاد. در ایران باستان «شادی» تکلیف دینی بود و حتی گریستن بر‌ مرده را ناروا می‌دانستند. کاش روزی باز ایران سرزمین جشن‌ها و خوشی‌ها باشد… حسین جاوید @Virastaar