وقایع پلدختر

‍ ✅🌐 #محدود_کردن_فضای مجازی چیزی را عوض نمی کند

✍ #یادداشت_سردبیر:


🔰 ایجاد محدودیت در فضای مجازی موجب محدودیت در رسانه و انعکاس اخبار و چیزی را عوض نمی کند.

🌀فضای مجازی مانند شمشیر دو لبه است که مضرات آن قابل کنترل بوده و تنها نیاز به استفاده درست دارد که باید فرهنگ سازی شود.

🔻فضای مجازی حاصل پیشرفت تکنولوژی و قابل انکار نبوده و مبارزه با آن ممکن نیست و ما چه بخواهیم و چه نخواهیم تکنولوژی کار خود را می‌کند وتنها راه ، استفاده درست و مفید از این وسیله ارتباطی است.

🔺سالها امور کشور به دور از شفافیت دنبال شده و به این نقطه ی خاکستری رسیده است در اوج بحران های داخلی اوایل دهه ۶۰ داشتن ماشین تایپ ، فتوکپی ، دستگاه ویدئو و ابزارهایی که هم اکنون در هر خانه ای یافت می شود نیاز به مجوز داشت اما تکنولوژی به تدریج تمامی این محدودیت ها را درنوردید .

🔹قانونمند کردن استفاده از هرابزاری قابل توجیه است اما منع استفاده از آن به منزله ی پاک کردن صورت مسئله است .

◽️از قلمی که در دست یک نویسنده است تا چاقویی که در دست قصاب است نمی تواند هر چیزی را بنویسد و هر چیزی را ببرد . پای بندی به قانون در استفاده از ابزار و وسایل امری پذیرفتنی است اما محروم ساختن مردم از یک وسیله ی ارتباطی به بهانه ی احتمال وقوع خطا با مخالفت عقل مواجه می شود زیرا نمی توان دست کسی را قطع کرد و به او گفت ممکن است تو بخواهی با این دست دزدی کنی .

◾️فضای مجازی یک وسیله ی ارتباطی و کاری و ابزاری برای کسب اطلاع و دسترسی به آخرین خبرهای علمی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی است.

🔹 کشورهای گوناگون برای پیشگیری از تخلف در فضای مجازی سعی می کنند با بهره گیری از تکنولوژی وقوع بزه در فضای سایبری را به حداقل ممکن برسانند و کاربران را مطمئن سازند که در صورت عدول از چارچوب های قانونی با آنها برخورد خواهد شد .

◽️به چشم خود دیدیم که مردم با مشاهده ی کاهلی مسئولان در تامین واکسن و برخی بازدارندگی های بی مورد به مهاجرت دست زدند و با بسته شدن برخی سفارتخانه ها برای گرفتن ویزا به کشورهای همسایه رفتند .

🔻در بحث فضای مجازی نیز اگر احساس کنند که محدودیت ها قابل توجیه نیست بالاخره راهی پیدا خواهند کرد !

🔹پر واضح است در شرایط بحرانی که مردم با مشکلات معیشتی و بیکاری و گرانی دست و پنجه نرم می کنند و از عملکرد گردانندگان کشور رضایت ندارند با فراوانی سرکشی مدنی روبرو هستیم که بیشترین مصادیق آن را در فضای مجازی می بینیم .

🔺بزرگنمایی برخی مشکلات و افزودن به آمارهای منفی و بحرانی تر از حد واقعی جلوه دادن شرایط زندگی ، نمونه های عادی اعتراض است که روی افکار عمومی تاثیر منفی بر جای می گذارد و بخشی از وقت مسئولان را برای پاسخگویی به شبهات ایجاد شده می گیرد ، ضمن این که بخشی از آنچه در فضای مجازی بازتاب پیدا می کند عین واقعیت است و بخشی از آن نیز قابل دفاع نیست زیرا برخی داوری های صورت گرفته و نتیجه گیری ها کارشناسانه نیست .

🔸 به همین دلیل نظام ترجیح می دهد اخبار منتشره از طریق فضای مجازی را دیدبانی کند .

🔺اما این تمام داستان نیست بلکه بخشی از تلاش ها که در راستای ایجاد محدودیت برای فضای مجازی دنبال می شود از سوی مردم شفافیت گریزی توصیف می شود .

🔻مردم به این باور رسیده اند که رسانه های شنیداری و دیداری و مکتوب به دلیل این که ناگزیر هستند اخبار خود را از منابع رسمی بگیرند رویکردی توجیه گرانه دارند و از طرفی به تمام واقعیت نیز دسترسی ندارند و چون تا زمانی که سند و مدرک محکمی نداشته باشند نمی توانند مطلبی را بیان کنند رفتاری محافظه کارانه از خود نشان می دهند.

◾️به همین دلیل اخبار آنها رسمی تلقی می شود و بیشتر جنبه ی ارائه ی عملکرد سازمان ها و ادارات آن هم به نقل از روابط عمومی ها را دارد فضای مجازی از یک منظر نقش سوپاپ و شیر اطمینان را ایفا می کند .

◽️شخصی که از بازار و دادگاه و سازمان و اداره با اعصاب خرد به خانه برمی گردد ؛ با انتشار یک جوک در فضای مجازی خود را تخلیه می کند و احساس می کند که تلافی کرده است در حالی که شخصی دیگر با لگد زدن به سطل زباله در خیابان عقده ی خود را خالی می کند.

🔸مشکل جدید مسئولان و نمایندگان مجلس و اداره کنندگان کشور این است که حرف شنوی مردم از آنها به طرز محسوسی کاهش یافته است .

🔸این یک واکنش طبیعی است زیرا مردم وقتی می بینند دولتی ها و مجلسی ها در باره قیمت مرغ و ارز و گندم و بنزین و بورس و اوضاع جهانی و منطقه ای اغلب آنچه می گویند برعکس آن محقق می شود دیگر به چیزی اعتماد نمی کنند .

🔺وقتی مردم می بینند نظارت درستی بر امور کشور وجود ندارد و اوضاع روز به روز بدتر می شود و دست آخر هم همه چیز را به خود مردم نسبت می دهند سرخورده می شوند .