وزیران ؛ عروسان هزار داماد ، اصل دموکراسی است✍️ مصطفی نصیری
جناب آقای
فرج مومنی با سلام و احترام
🔻جنابعالی چندی پیش در نوشتاری تحت عنوان وزیران ؛ عروسان هزار داماد به نقد رویه انتخاب وزیران دولت چهاردهم در قالب کارگروه ها و کمیته های ارزیابی و انتخاب پرداختید .
🔻ابتدا معتقدم اصل مسئله سیاست چیزی جنگ قدرت و مسئله منافع و تعارض منافع نیست و در هر گوشه و اکنافی میل به مصادره و نهایتا بهره مندی از منافع قدرت امری واقع و در جریان است . اما بدیع بودن فرآیند شکل گرفته در نحوه انتخاب وزرا رویکردی تماما جدید در قالب مطالبه گری و نظارت بر فرآیندهای سیاسی توسط جمعی از نخبگان اجتماعی و سیاسی و نهادهای مدنی و تشکیلات صنفی ، خود امری مبارک است .
🔻لااقل برای ما مردمان کوهدشت که بیش از چهل و اندی سال گرفتار در حلقه انحصارطلبی و زیاده خواهی برخی افراد ذی نفوذ اقتصادی مآب هستیم و خروجی سیاستمان چیزی جز تامین منافع سیری ناپذیر عده ای خاص نبوده است خود موهبتی الهی و معجزه ای جدید است .
🔻جناب آقای مومنی ، نیک می دانید که دموکراسی هدفی جز تفکیک تصمیم گیری در قوای مختلف به جهت جلوگیری از تمرکز قدرت ندارد و هر شکل و الگویی که بصورت خاص دارای تکثر فکری و کنشی باشد خود تا حدودی متضمن اصل استقرار دموکراسی است و بدون شک شگل گیری کارگروه های تخصصی معرفی وزیران آن هم با ترکیب ۴۰۰ عضو دانشگاهی و تخصصی اگر دارای ایرادی باشد آن ایراد برخلاف نظر جنابعالی مرتبط با نقد محتوایی می باشد و نه نقد شکلی و ترکیبی
🔻اصل شایسته سالاری آرمان غایی دموکراسی است و ما در سپهر سیاست جمهوری اسلامی تا به امروز چه زمانی در انتخاب هایمان آن هم در راس قدرت شاهد رصد و پایش نخبه دانشگاهی و متخصص و صنفی و مدنی و جوان و بانوان و اقلیت و اقوام بوده ایم که اینچنین از نظر جنابتان و صرفا از نظرگاه شخصی و رقابت درون جریانی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است .
🔻جناب آقای مومنی از خلا و بیم نشنیدن صدای مردم و نمایندگان واقعی آنان در این کمیته ها سخن رانده اید . مطمئنا شکل غیر همگون این کارگروه ها که مشخصا خود عامل تعارض منافع است و امکان هر گونه انحصار و تصرف شخصی را از بین برده و چنان چه وضعیتی نامطلوب صورت بگیرد در مرحله بعدی توسط شورای راهبردی قابل بررسی است و در نهایت این رئیس جمهور است که با حق وتو خود می تواند ضریب اطمینان را بالا برده و راه را بر هر گونه زیاده خواهی ببندد
و در پایان چند سوال ؟جنابتان در پاراگراف آخر بیان فرموده اید که یقه سفیدان کت شلوار پوش به جای تلاش و تبلیغ در محل زندگی خویش که به خاطر عدم محبوبیت اتفاق افتاده است ، رخت خواب خود را به جهت رانت و فساد و تباهی در ستاد مرکزی پهن کرده اند .
سوال اول ) باعث خرسندی است که شرح فعالیت و وظیفه ای که جنابتان از سر تعهد و دلسوزی با محبوبیت قابل وصفی که دارا می باشید را در کارزار تبلیغات چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به سمع و نظر افکار عمومی این شهرستان برسانید ؟
سوال دوم ) اگر بپذیریم که نوع نگاه و زاویه دید افراد معرف نوع زیست و نگرش شخصی و حتی نوع تحلیل و برداشت افراد است که هست . آیا دغدغه حضرتعالی نهایتا با آن چه که بر سر این شهرستان به یغما رفته است ، جز در این شهر در جغرافیایی بزرگتر دیگری محلی از اعراب دارد ؟
سوال سوم ) حتی اگر پهن کردن رخت در پایتخت به همان سبب و نیت باشد که ذکر کرده اید ، آیا حضور و وجود نمایندگان و اشخاص هم شهری و هم استانی در راس حلقه تصمیم گیری قدرت نمی تواند با لابی گری و چانه زنی سیاسی سبب هیچ منشا خیر و خدماتی برای این دیار به تباه رفته باشد ؟
📊@graphmedia1