در ادامه گزارش آمده است: "اکثریت مردم طرفدار دکتر مصدق هستند و دولت زاهدی فاقد جایگاه مردمی است." هرچند به آقای ایدن یادآوری شد که "البته این واضح است که تداوم حکومت فعلی به نفع منافع ما و ایران است." اگر مخالفان اصلی مصدق بر این باور بودند که او از دولتی که جایگزین او شده است، محبوب‌تر است، پس کاملا منطقی است که بگوییم مخالفانش، سرنگونی او را نتیجه یک جنبش مردمی نمی دانند. این امر که در طی تقریبا همه تظاهراتی که منجر به انقلاب ۱۹۷۹شد، یکی از پوسترهایی که به چشم می‌خورد عکس دکتر مصدق بود، نشان می‌دهد که جمعیت انبوهی که حاکمیت شاه را به چالش می‌کشیدند و همچنین کسانی که در ۱۹۵۳ میلادی به بازگشت شاه به قدرت کمک کردند، به درستی اعتقادات و اهداف مصدق ایمان داشتند. این واقعه که ایرانیان در اعتراضات خود بر علیه دولت، حتی در دوران پس از انقلاب ۱۹۷۹ نیز پوسترهای حاوی عکس مصدق را در دست می‌گیرند،بر این امر گواه دارد که مصدق در ذهن و روان بسیاری از ایرانی های سیاست زده به الگویی از آرمان‌های سیاسی تبدیل شده است که هنوز به آن دست نیافته اند و مصدق،چهره رهبری است که به رهبران دیگر ترجیح می دهند. ایرانیان، چه آن دسته که بعد از ۲۸ مرداد پیروز شدند و چه آن دسته که شکست خوردند، هر کدام روایت خود را از چگونگی و دلایل بروز این کودتا بیان می کنند. مورخان و پژوهشگران فعال در دوران بعد از انقلاب ۱۹۷۹،چه در داخل و چه در خارج از ایران هر کدام به نوبه خود سعی کرده‌اند با دقت به شرح وقایع این کودتا بپردازند. به هر نتیجه‌ای که دست یابند، طرف مخالف ممکن است آن‌ها را به داشتن غرض سیاسی متهم کند. پس تنها چیزی که می‌توان به آن امید داشت این است که مردم با مقایسه منابع، اطلاعات و شواهد بتوانند خود تصمیم بگیرند که روز ۲۸ مرداد واقعا چه اتفاقی افتاد. برای هواداران شکست خورده مصدق، ۲۸ مرداد منادی یک زمستان سیاسی و فرهنگی سرد و طولانی است.