به یه چیزایی توی روابطم با آدما فکر میکنم که مطمئنم بقیه بهش فکر نمیکنن و دچار سو برداشت میشه! مثلا چند سال پیش یه بار یکی از بچه ها خیلی وقت بود مدرسه نیومده بود و بعد اومد ازم پرسید که خب چه خبرا؟ درس ها چیه و فلان منم واقعا تو ذهنم این علامت سوال بود که چرا این همه وقت نیومده؟! ولی پیش خودم گفتم : یک مودبانه نیست شاید شخصی باشه دوم هم شاید نخواد بگه ! بعد طرف گفت نمیخوای بپرسی چرا نیومدم؟ گفتم چرا بگو و فلان گفت نه دیگه مهم نیست و سختی کشیدم من موندم و خجالت زدگی اون لحظه و علامت سوال توی ذهنم