☝️ 👇 این ملودی ساخته ریاض السنباطی را بشنوید. مصر از«زمن‌الجمیل»آغشته و سیراب از موسیقی وترنم وترانه بود اما سعودی به لطف اصلاحات،بتازگی به هنرمدرن و ارکسترال،اقبال نشان داده مردم عربستان که از قرنها کوچ‌نشینی و بداوت صحرا وتنگنای معیشت‌،خسته شده و اندیشه و احساساتش،رنگ خشکی بخودگرفته،حالا با اصلاحاتی روبرو شده که می‌خواهد این خشکی و جفافِ نامنعطف روانش را با موسیقی وهنرنوین شستشو دهد،شاید وجدان بدوی برای دریافت روح مدنیت و الزامات مدرنیته انعطاف‌پذیرگردد مردمانی که اقتدار وهابیتش،دین را به خدمت تجارت موهامات درآورد و از پول ونفت در گسترش افراطگرایی ونفرت وتروریسم بهره می‌بُرد ومنطقه را زیر آتش بربریت و ترور بُرده بود حالا امروز همان ساختار به یُمن یک کودتای فرهنگی،تصمیم گرفته تا در زمینه‌های بهبود روابط و آشتی با بشریت و آموختن ارزش‌های تنوع و احترام به تفاوت وشهرنشینی وآزادی وزندگی مدنی سرمایه‌گذاری کند آیا منطقه از افراط‌گریی آن دولت بیشتر منتفع می‌شد یا از اقبال او‌به شعر و هنر و ترانه این بانو که: أطفئ لظى القلب بشهد الرضاب: یعنی: «آتش دل را با شهد انگبین دهانت فرو نشان! که زمانه چون ابرها در گذر است»؟