☢ دیدگاه روان شناختی و حرف شنوی فرزندان
1⃣مرحله ناپیروی(از تولد تا دو سالگی):
از دیدگاه پیاژه می توان گفت که او آغاز تولد تا دو سالگی را دوره نا پیروی نامیده است . یعنی کودک تا این سن که او از آن تحت عنوان دوره حسی حرکتی یاد می کند ، مراحل شش گانه هوش را پشت سر می گذارد و در این دوران حالت تبعیت و پیروی از دیگران را ندارد . پس این امر بدین معنا ست که در این دوره نباید از کودک انتظار اطاعت و پیروی داشت.
2⃣مرحله دیگر پیروی(از 3 تا 12 سالگی):
پیاژه مرحله 3 تا 12 سالگی را دوره دیگر پیروی می داند . از نظر او در این سنین ، امکان حرف شنوی و فرمانبری کودکان از والدین و بزرگترها امکان پذیر می باشد. در این مرحله نخست توجه کودک به آن است که مقامات چه چیزی را اجازه می دهند و یا تنبیه می کنند و آن چه که باید مورد اطاعت قرار بگیرد ، همان چیزی است که بزرگترها مجاز دانسته و یا به آن پاداش می دهند
3⃣ مرحله خود پیروی(از 13 سالگی به بعد):
از 13 سالگی به بعد دوره خود پیروی است . مراد این است که نوجوان بیش از اطاعت از دیگران ، از خود پیروی می کند. یعنی به سوی استقلال به پیش می رود. پیاژه قائل است که تمامی ساختارهای ذهنی که برای بزرگسالان تحقق یافته ، در نوجوانان محقق گشته است و آن چه که بین بزرگسالان و نوجوان تفاوت ایجاد می کند ، قوت روان بنه ها و میزان تجربه ها ست. یعنی روان بنه بزرگسالان ورزیده تر و میزان تجارب آن ها نیز بیشتر است. لذا باید ترتیبی اتخاذ نمود که تجربه های بزرگترها به نوجوانان منتقل شود.
📚 نقل از:
#کتاب علل نافرمانی های کودکان و نوجوانان
#تألیف دکتر محسن ایمانی،
#انتشارات انجمن اولیا و مربیان با اندکی دخل و تصرف.
❇️ @toluemehrarbid