باسمه تعالي ( بخشی از ماجرای نامه نگاری به انجمن روانشناسی آمریکا APA) در تاريخ 30 نوامبر 2022 يعني در آذرماه 1401 ، رياست انجمن روانشناسي آمريکا (APA) دکتر فرانک ورل ، به دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد نامه اي در حمايت از حقوق زنان و دختران ايراني نوشت و در آن از حق اعتراض زنان در اثر فوت مهسا اميني دفاع کرده و در مورد آن ابراز نگراني کرده بود. در واکنش به اين نامه سياسي که توسط آن انجمن علمي به سازمان ملل متحد ارسال شده بود، حدود 40 استاد زن PhD روانشناسي به رياست جديد اين انجمن دکتر برايانت ديويس (يک زن سياهپوست) که از ابتداي سال 2023 ميلادي منصوب شده بود، نامه¬ اي نوشتند و در آن به مواردي مثل موارد زير اشاره کردند: - انتقاد از خلاف واقع بودن نامه ارسالي APA به سازمان ملل - مستند نبودن ادعاهاي مطرح شده در نامه و توجه به اخبار رسانه هاي معاند - بي توجهي يک انجمن علمي بزرگ به صحت و استنادات يک نامه سياسي و ارائه آمارهای دروغین - انتقاد از نگاه يک جانبه و داراي سوگيري به زنان ايران و در مقابل بي توجهي نسبت به وضعيت زنان در ساير کشورها نظير افغانستان که از تحصيل اوليه نيز محروم شده اند. - تاکيد بر دلسوزي براي زنان و دختران آمريکايي که آمارهاي بالاي تجاوز، خشونت و انواع سوء استفاده در دنيا مربوط به آنان است. – همچنين در کنار موارد بالا در نامه به ارائه شاخص هاي کمي و کيفي در حوزه زنان در عرصه هاي مختلف علمي، سلامت، اقتصادي، سياسي، اجتماعي، فرهنگي، ورزشي، هنري و .... پس از انقلاب اسلامي نيز پرداختند و يک سوال مهم را مطرح کردند اينکه چرا امريکا در ظاهر براي زنان ايراني دلسوزي مي کند اما چرا در مورد مرگ هزاران زن آمريکايي که سالانه در اثر خشونت پليس کشته مي شوند بيانيه نمي دهد! چرا در حمايت از اعتراضات حين انتخابات رياست جمهوري آمريکا در حمايت از حقوق بشر بيانيه نداد! چرا به خاطر مرگ صدها زن و دختر فلسطيني، عراقي، سوري، افغاني، يمني نگران و ناراحت نيست! ؟ نويسندگان در انتهاي اين نامه  از رياست انجمن روانشناسي آمريکا براي سفر به ايران و مشاهده پيشرفتهاي زنان و دختران ايراني دعوت به عمل آوردند. حدود 40 روانشناس زن متخصص اين نامه را امضا کردند. اين نامه در اوايل تعطيلات سال نوي ميلادي براي رياست انجمن ارسال شد که در همان روز پاسخ داده شد و دکتر برايانت ديويس مشتاقانه اعلام کرد که براي يک جلسه مجازي آماده است تا صحبت هاي زنان متخصص ايراني را از زبان خود آنها بشنود و در پس از آن چندين ايميل با موضوع هماهنگي براي روز و ساعت و موضوع جلسه رد و بدل شد که به ناگاه پس از تعطيلات کريسمس، دکتر ديويس نامه اي ارسال کرد که در آن اعلام کرده بود که پس از مشورت با همکاران خود به اين نتيجه رسيده که جلسه اي برگزار نشود. جالب آنکه چندي پس از ارسال نامه ، در عين حال که هيچ خبري از نامه ارسالي در صفحات و اخبار اين انجمن نبود، اما يادداشتي از يک خانم روانشناس ايراني در APA با همان محتواهاي نامه ارسالي رياست APA به سازمان ملل منتشر شد که در آن بر لزوم حمايت روانشناسان از جنبش زنانه ايران تاکيد کرده بود (https://www.apa.org/international/global-insights/2022-revolution-iran). بدون اينکه ردپايي از نامه جمعي از روانشناسان زن ايراني باشد که مستند در مورد زنان ايران سخن گفته اند و دروغ هاي نامه ارسالي APA به سازمان ملل را برملا کرده اند اين رخداد ضمن اينکه در ظاهر هيچ نمود و تاثيري بر انجمن روانشناسي آمريکا نداشت، اما درس هاي زيادي به نويسندگان نامه آموخت. وجود سياست زدگي، عدم انصاف، اتکا بر اخبار و داده هاي غير متقن، استناد بر گفته ها و شنيده ها در نامه هاي رسمي، واکنش هاي سياسي مداخله جويانه در کشورها، بهانه بودن حقوق زنان و دختران براي دست يابي به اغراض سياسي و دورويي و دروغ و فريب برخي از درس هايي است که مي توان از اين رخداد گرفت و لکه ننگ ديگري براي آمريکا در کنار ظلم ها و دشمني هاي بسیار اون خواهد بود. امضاهاي زنان روانشناس و متخصص در پاي اين نامه ، خود شاهدي براي برکات انقلاب اسلامي در هويت بخشي و تکريم مقام زنان و دختران و بسترسازي براي رشد و شکوفايي آنان است. ✍ فاطمه فیاض، هییت علمی گروه روانشناسی پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا س و مهرنسا شهابي، استاد روانشناسي دانشگاه