✳️ در نزدیکی‌های صبح یکی از نشانه‌های بزرگ عظمت بینش و عقل سیاسی امام خمینی این است که در زمانه‌ای که مشکل بزرگ روحانیان، صاحبان پپسی‌کولا بود و مؤمنان بازی‌خوردهٔ دوگانه‌سازی و مشغول دعوای کافی - شریعتی بودند و گروه‌های سیاسی چپ تازه داشتند یاد می‌گرفتند «امپریالیسم» را چگونه بنویسند، امام با هوشمندی کامل، حتی در حد یک کلمه هم در له یا علیه کافی و شریعتی به این حاشیه‌سازی وارد نشدند و حتی موضعی فراتر از همه افراد و گروه‌هایی گرفتند که شاه را مشکل اصلی می‌دانستند. امام در آن سخنرانی تاریخی خود در آبان ۱۳۴۳ فرمودند: «آمریکا از انگلیس بدتر، انگلیس از آمریکا بدتر، شوروی از هر دو آنها بدتر، همه از هم بدتر و پلیدتر. اما امروز سروکار ما با این خبیث‌هاست: با آمریکاست... رئیس‌جمهور آمریکا بداند که منفورترین افراد دنیاست پیش ملت ما. آقا! تمام گرفتاری‌های ما از این آمریکاست، تمام گرفتاری ما از اسرائیل است؛ اسرائیل هم از آمریکاست.» یک رهبر چقدر باید عمیق و دقیق و بصیر باشد که درست ۶۰سال پیش، همه نگاه‌های کوچک در عرصه سیاست را کنار بزند و حتی به شاه به‌عنوان مشکل اصلی نگاه نکند و یک‌راست برود به سراغ آنکه او را تا آخر عمر «شیطان بزرگ» می‌دانست. آنها که آن‌سال‌ها چشم خود را به روی بزرگترین جنایت تاریخ بشری در هیروشیما و ناکازاکی توسط آمریکا می‌بستند و همچنان قربان‌صدقه واشینگتن می‌شدند، همان‌ها هستند که امروز فجیع‌ترین جنایات علیه هزاران زن و کودک فلسطینی را مشاهده می‌کنند و ارسال پی‌درپی تسلیحات آمریکایی و همراهی‌های راهبردی کاخ سیاه را با جانیان صهیونیست می‌بینند و باز هم راه حل مشکلات کشورمان را در سازش با آمریکا و کرنش در مقابل او می‌پندارند. این وابستگان یا ساده‌لوحان حتی به فرجامِ نافرجامِ برجام و کسانی که آغاز این ناکامی تاریخی را با ادعای اینکه حل مشکل در «بستن با کدخدا»ست هم نمی‌نگرند، یا نمی‌خواهند به یاد بیاورند که به گفته خودِ این مدعیان، غرب و آمریکا چیزی بیش از «تقریباً هیچ» در کاسهٔ آنها نگذاشت! حساب کاسه‌لیسان و وابستگان غرب جداست، اما ساده‌لوحانی که دشمنی غرب و آمریکا با ملتمان را ناشی از اسلام‌گرایی و ایدئولوژی می‌دانند، چرا به رویدادهای نهضت ملی نفت توجه نمی‌کنند که نه پای ایدئولوژی وسط بود نه جبهه مقاومتی در میان. مردم و رهبران ملی در آن‌زمان فقط خلع ید بیگانگان از منابع و ذخایر کشور را دنبال می‌کردند و بس، اما خب آنها هم سادگی به خرج دادند و از دست عقرب جرار به مار غاشیه‌(آمریکا) پناه بردند و مانند امام آنقدر تیزبین و فهیم نبودند که دشمن اصلی و شیطان بزرگ را تشخیص بدهند. و دیدند آنچه دیدند! این است که رهبر انقلاب سال‌هاست تکرار می‌کند سینه‌سپرکردن مردم و مسئولان ایران در برابر آمریکا از سر جهالت یا تعصب و لجاجت نیست، بلکه بر اساس یک منطق محکم مبتنی بر یک پشتوانه و عقبه فکری و تاریخی علیه افزون‌طلبی و دست‌درازی‌های مکرر آمریکاست؛ بر اساس منطق قرآنی «اجتنبوا الطاغوت» و «لَنْ تَرْضَىٰ عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ» است. و مشکل بسیاری از سیاست‌بازان، باور نداشتن وعده‌های خداوندی و قطعی‌ندانستن هشدارهای قرآنی همزمان با ساده‌لوحی و خوش‌باوری و خوش‌خوابی است که حتی با نقض مکرر عهدهای دشمن هم هشیار و بیدار نمی‌شوند. ۱۳ آبان تقابل این دو نگاه کاملاً متفاوت و متناقض است که در آن دانش‌آموزان بهتر از استخوان‌خرد‌کرده‌های سیاست فهمیدند و عمل کردند؛ همان نسلی که از همه مهمتر، از نفس نمی‌افتند و پشیمان هم نمی‌شوند و همچنان به وعدهٔ بزرگ خداوند اعتقاد دارند که «استقامت کنید»؛ «صبح نزدیک است»... @tdejakam