انتقام فراگیر

🚩 حمایت #کانون_نویسندگان_ایران از دانشجویان #دانشگاه_هنر

پوشش اجباری به ضرب سرکوب

چهارشنبه ۲۴ خردادماه شماری از دانشجویان دانشگاه هنر در اعتراض به پوشش تحمیلی حاکمیت در پردیس باغ ملی این دانشگاه تحصن کردند. حوالی ساعت ۲ رئیس حراست این دانشگاه بی‌محابا بر دانشجویان معترض حمله برده و در نتیجه تنی چند از دانشجویان آسیب دیده‌اند. همچنین در خبرها آمده که از آغاز این تحصن حراست دانشگاه از رسانیدن آب و مواد خوراکی به دانشجویان و استفاده‌ی آنان از سرویس‌ بهداشتی جلوگیری کرده
است.
حاکمیت جمهوری اسلامی از آغاز تاسیس در پی اعمال سلیقه‌ی قشری-ایدئولوژیک خود، یک‌دست‌سازی فرهنگی و سبک زندگی تک‌سنگ‌وار بوده است و با دست‌و‌‌دل‌بازی هزینه‌های هنگفتی در این راه صرف کرده و آسیب‌های جبران‌‌ناپذیری بر مردم به‌جان‌آمده وارد آورده است.
چنان‌که پیداست، باوجود اعتراضات فراگیر به برخوردهای خشونت‌آمیز با پوشش آزادانه و انتخابی پس از کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی، هم‌چنان به روش‌های گوناگون مانند پلمب‌ مراکز خرید، کتاب‌فروشی‌ها، کافه‌ها و رستوران‌ها، دخالت ماموران حکومتی به نام «آمران به معروف» در مترو و مکان‌های عمومی در لباس «مردم»، استفاده از تابلوهای شهر برای تبلیغ پوشش مطابق با ذهنیت استبدادی و یکسان‌سازانه‌ی خود می‌کوشد از خواستِ به‌حقِ آزادی بی‌قیدوشرط پوشش جلوگیری کند و اگر کسی «ناهنجاری» کرد «به حکم قانون گردنش را بشکند».
پیام صریح و روشن این رفتارهای خشونت‌آمیز جز این نیست: هر حرکت آزادی‌خواهانه را بی‌درنگ سرکوب می‌کنیم! هر صدای مخالف را ساکت می‌کنیم مگر آن‌که  در ‌چهارچوب‌های عقیدتی ما و از مجرای رسانه‌های ما بیرون آید.
شک نیست که مسئولیت هرگونه آسیب به دانشجویان و همه‌ی کسانی که در پی اعتراض به‌ آزادی‌کشی و بیان به‌حقِ خواسته‌ی خود با سرکوب و خشونت عریان رو‌به‌رو می‌شوند متوجه آمران و عاملان این سرکوب‌هاست.

#دانشگاه


#ما_اهل_عقب‌_نشینی_نیستیم

#زندانی_سیاسی_آزادی_باید_گردد✌🏽

        #جوخه_های_رزمی

تشکل فراگیر صدای آزادی و برابری از #گیلان
@tashakolefaragir1🔥
#زن_زيويش_أزأیي
#گیلان_گورستان_پاسدارن_رژیم_جمهوری_اسلامی

🚩 دیدار جمعی از #فعالین_حقوق_زنان، #کارگری، #کودکان، #زندانیان_سیاسی_دهه_شصت ، #کانون_نویسندگان ایران و #دادخواهان
از #مریم_محمدی و #اسرین_درکاله فعالین #ندای_زنان_ایران که به تازگی از زندان آزاد شدەاند.

#ما_اهل_عقب‌_نشینی_نیستیم

#زندانی_سیاسی_آزادی_باید_گردد✌🏽

        #جوخه_های_رزمی

تشکل فراگیر صدای آزادی و برابری از #گیلان
tashakolefaragir1🔥
#زن_زيويش_أزأیي
#گیلان_گورستان_پاسدارن_رژیم_جمهوری_اسلامی

🚩خبر

.#آرش_گنجی ، مترجم و عضو پیشین هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، که از آبان ۱۴۰۰ با پرونده‌سازی حکومت به زندان افکنده شده بود، شب گذشته، ۲۲ بهمن، از زندان رجایی‌شهر آزاد شد.
رضا خندان (مهابادی)، نویسنده، پژوهشگر و عضو پیشین هیئت دبیران کانون، از مهر ماه ۱۳۹۹ در زندان به سر می‌برد.
کیوان مهتدی، مترجم، نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران که اردیبهشت ۱۴۰۱ بازداشت شد همچنان در زندان به سر می‌برد. دادگاه بدوی مهتدی را به ۶ سال حبس محکوم کرده است.
علی اسدالهی، شاعر و منشی کنونی کانون نویسندگان ایران که ۳۰ آبان با یورش نیروهای امنیتی به خانه‌اش بازداشت شده بود، در زندان فشافویه محبوس است.
دادگاه آیدا عمیدی، شاعر و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران که ۱۴ آذر ماه با یورش نیروهای امنیتی به خانه‌اش بازداشت شد و ۳۱ روز در بند ۲۰۹ زندان اوین محبوس بود، ۳۰ بهمن برگزار خواهد شد.
آتفه چهارمحالیان، شاعر و عضو پیشین هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران پس از ۷۲ روز بازداشت به ۲ سال و ۸ ماه حبس همراه با «مجازات‌های تکمیلی» محکوم شد و حکمش به مدت ۵ سال به حالت تعلیق درآمد.
روزبه سوهانی، شاعر و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، و علیرضا آدینه، شاعر و عضو پیشین هیئت دبیران کانون نیز در انتظار تعیین تاریخ دادگاه هستند.
گذشته از اعضای کانون نویسندگان ایران، برخی دیگر از نویسندگان نیز با احکام سنگین مواجه‌اند.
مهدی بهمن، نویسنده، که ۱۹ مهر با یورش نیروهای امنیتی به خانه‌اش بازداشت شد در دادگاه بدوی به اعدام محکوم شد. بهمن پس از بازداشت طولانی‌مدت در بند ۲۰۹ زندان اوین به زندان فشافویه منتقل شد و هم‌اکنون در این زندان محبوس است.
مهوش ثابت (شهریاری)، شاعر، که از مرداد ماه در بند ۲۰۹ در بازداشت به سر می‌برد، به ۱۰ سال حبس محکوم و به بند زنان زندان اوین منتقل شده است.
بسیاری دیگر از زندانیان سیاسی از جمله سعید ماسوری، زینب جلالیان و مریم اکبری منفرد به ترتیب ۲۲، ۱۵ و ۱۳ سال حبس را بدون حتی یک روز مرخصی سپری کرده‌اند.
#کانون_نویسندگان_ایران خواهان آزادی بی‌‌قید‌و‌شرط همه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله‌ی اعضای زندانی کانون نویسندگان ایران و همه‌ی بازداشت‌شدگان اعتراض‌های چند ماهه‌ی اخیر و لغو فوری تمامی احکام اعدام  است.

کانون نویسندگان ایران

        #جوخه_های_رزمی
تشکل فراگیر صدای آزادی و برابری از #گیلان
tashakolefaragir1🔥
#زن_زيويش_أزأیي
#گیلان_گورستان_پاسدارن_رژیم_جمهوری_اسلامی

در نخستین سالگرد ستم‌کشته‌ی راه آزادی بکتاش آبتین یاد او را گرامی می‌داریم

#بکتاش_آبتین از اعماق برآمد، با اعماق زیست، هرگز به اعماق پشت نکرد و سرانجام به اعماق پیوست. خود را یکی از میان توده‌ی مردم می‌دانست و تا واپسین دَم حیات به مردم کوچه و خیابان، نه برگزیدگان قدرت و ثروت، وفادار ماند. با همه‌ی تنگناها، شاد و جوان زیست و جوان رفت، چنانکه آرزوی او بود. هم از آغاز آشکار بود که سرِ سالم به گور نخواهد برد که دلیر بود و سر برخط هیچ قدرتی نمی‌نهاد. هرکجا ستمی می‌رفت، هرکجا حقی پایمال می‌شد، هرکجا قدرت حاکم با همه سطوت و صولت خود هنرنمایی می‌کرد او در گرانیگاه حادثه حضوری قاطع داشت. صدها کیلومتر از تهران دور بود، اما نیروی سرکوبگر در سالگرد قتل تبهکارانه‌ی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده در بیسیم‌های خود با نگرانی مخابره می‌کرد که «بکتاش دیده شده! بکتاش آبتین را خودم دیدم! بکتاش هم هست...» تب‌لرزه‌ی هول در دل ستمکاران می‌انداخت. با ستم سرِ سازگاری نداشت. چون از دست او به جان آمدند، با حکمی ظالمانه در «دیوان بلخ» به «جرم» فعالیت در کانون نویسندگان ایران، دفاع بی‌چون و چرا از منشور آزادی‌خواهی آن به زندانش افکندند. در زندان بیکار ننشست که جانی پویا و پرتکاپو داشت: هرگاه زندانی بی‌پناهی را به باد کتک می‌گرفتند نخستین کسی بود که در برابر زندانبانان سینه سپر می‌کرد، هرگاه زندانی سیاسی معترضی را محض انتقام‌گیری تبعید می‌کردند نخستین کسی بود که صلای اعتصاب غذا سرمی‌داد، هرگاه زندانی بیماری را درمان نمی‌کردند صدای اعتراض بکتاش بلند بود و سرانجام چون از دست او به ستوه آمدند، در عین استیصال، فرصت را مغتنم شمردند و در بحبوحه‌ی بُکش بُکشِ همه‌گیری بیماری «کرونا»، با قصد قبلی، در درمان او اهمال کردند، به درخواست‌های مکرّر او و هم‌بندی‌ها اعتنایی نکردند و گذاشتند تا آن جان پاک، آن شاد، آن جوان، آن گردن‌فراز و دلباخته‌ی آزادی و انسان و هرچه انسانی است، قطره قطره بکاهد و در سکوت رخت از جهان بربندد.
اما بکتاش آبتین زنده است، هر کجا ستمی بر انسانی برود، بکتاش آنجاست، هر کجا آزادی و آزادی بیان کسی پایمال قدرت حاکم شود، بکتاش آنجاست، هر کجا برای شکم گرسنه‌ی مردم جنبشی به راه بیفتد، او آنجاست، هر کجا پلیس و نیروی سرکوب بخواهد کسی را با چماق نقش زمین کند، او آنجاست. بکتاش آبتین نمرده است.
در نخستین سالگرد قتل بکتاش آبتین ضمن گرامیداشت یاد  این عضو سربلند، بار دیگر بر خواست مبرم آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا برای همگان پا می‌فشاریم.

#کانون_نویسندگان_ایران
۱۵ دی ۱۴۰۱


        #جوخه_های_رزمی
تشکل فراگیر صدای آزادی و برابری از #گیلان
tashakolefaragir1🔥
#زن_زيويش_أزأیي
#گیلان_گورستان_پاسدارن_رژیم_جمهوری_اسلامی

خانواده‌ی بکتاش آبتین با انتشار  اطلاعیه‌ای اعلام کرد یکشنبه، ۱۸ دی ماه به مناسبت سالروز جان باختن آبتین مراسمی بر مزار او برگزار خواهد کرد.
#کانون_نویسندگان_ایران نیز در این مراسم در کنار خانواده‌ی #بکتاش_آبتین حضور خواهد یافت و یاد او را گرامی می‌دارد.

متن اطلاعیه‌ی خانواده‌ی بکتاش آبتین:

«و آزادی
جنون شیرینی بود
که هر روز
از ما قربانی تازه‌ای می‌گرفت...
بدینوسیله به اطلاع می‌رساند مراسم یادبود نخستین سالگرد وداعِ جاودان یاد، بکتاش آبتین در ساعت ۱۵ روز یک شنبه ۱۸ دی ماه سال ۱۴۰۱ بر مزار پاکش واقع در امامزاده عبدالله شهرری برگزار می‌گردد.
حضور خویشان، بستگان، دوستان و دوستداران ایشان، موجب تسلی خاطر خانواده سوگوار خواهد بود.
خانواده بکتاش آبتین»

        #جوخه_های_رزمی
تشکل فراگیر صدای آزادی و برابری از #گیلان
tashakolefaragir1🔥
#زن_زيويش_أزأیي
#گیلان_گورستان_پاسدارن_رژیم_جمهوری_اسلامی

🔴 بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران
به مناسبت بیست و چهارمین سالگرد قتل تبهکارانه‌ی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده

از متن:

▪️ در نظر برخی کسان که تاریخ از همین امروز آغاز می‌شود، سلاخی کردن پروانه اسکندری و داریوش فروهر در خزان سال 1377 و در پی آن قتل محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، اعضای ارجمند و مؤثر کانون نویسندگان ایران، واقعه‌ای شگفت و تکان‌دهنده بود در سیر وقایع ملالت‌بار روزمره که یکی چند روزی ذهن خفتگان را برمی‌انگیخت و سپس در پستوی هزار دالان روزمرگی و غفلت و بی‌خبری گُم می‌شد. اما جنایت‌های سیاسی- حکومتی سال 77 تاریخچه‌ای بس خونبار و درازآهنگ داشت که اگر ریشه‌های پلید و ضد بشری آن شناخته نشود و یک بار برای همیشه از میان نرود، بی‌گمان جنایت پشت جنایت از کُشته‌ها پشته خواهد ساخت، چنان که این روزها ساخته است، و بر ما روشن نخواهد شد که چرا ندای آزادی‌خواهانه‌ای که از زن ایرانی در اسفند سال 1357 برخاست، از مرد ایرانی پاسخی نگرفت و به دست حاکمان تازه به قدرت رسیده در نطفه خفه شد، در دو سه ماه گذشته پرچم خونینی شد برای باز پس گرفتن حق آزاد و برابر زیستن و به دور افکندن یوغ بردگی واپس‌گرایان حاکم. بانگی که در اسفند 57 برخاست پژواکی داشت که در 1401 به گوش جان شنیده شد.

▪️ آنچه امروز در خیابان‌های سراسر ایران، در بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها و «سوله»های گمنام و بی‌نام و نشان بر جوانان و مردم بپاخاسته و به جان آمده‌ی جنبش آزادی‌خواهی ما می‌گذرد، بی گمان پیوندی ناگسستنی دارد با فریاد حق‌طلبانه و آزادی‌خواهانه‌ای که سراسر این چهار دهه را درنوردیده است و تا دستیابی به آزادی همچنان طنین‌انداز خواهد بود. به گمان ما، دور نیست روزی که تبهکاران برای همه‌ی این جنایت‌ها و نابکاری‌ها یکجا در پیشگاه مردم ایران حساب پس بدهند.

▪️ کانون نویسندگان ایران یاد ستم‌کشتگان پاییز سال 1377 را گرامی می‌دارد و روز جمعه 18 آذر ساعت 3 بعد از ظهر مزار محمد مختاری و محمد جعفر پوینده را گلباران می‌کند.


متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/2owkfs4b

#کانون_نویسندگان_ایران

@kanoon_nevisandegane_iran
🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

تشکل فراگیر صدای آزادی و برابری از #گیلان
@tashakolefaragir1🔥
#زن_زيويش_أزأیي
#گیلان_گورستان_پاسدارن_رژیم_جمهوری_اسلامی

#بیانیه
جان #بکتاش_آبتین و دیگر #زندانیان #سیاسی و #عقیدتی در #خطر است.

روز گذشته بکتاش آبتین، شاعر، فیلمساز و عضو زندانی #کانون_نویسندگان ایران، با وجود مثبت بودن نتیجه‌ی تست کرونا و اسکن ریه‌، سرفه‌های شدید، از دست دادن حس چشایی و بویایی، تب و بدن‌درد شدید، پس از چهار روز با فشار مسئولان زندان اوین از بهداری به بند عمومی بازگردانده شد. آبتین که چهار روز در کنار سایر بیماران مبتلا به کرونا بستری بوده، از ورود به اتاق خود در بند هشت اجتناب کرده و برای حفظ جان و سلامت دیگر زندانیان، خود را در حسینیه‌ی بند قرنطینه کرده است. عمل جنایتکارانه‌ی مسئولان زندان که جان و سلامت او و دیگر زندانیان بند هشت اوین را به خطر انداخته است، در حالی صورت گرفته که آبتین به دلیل سابقه‌ی بیماری زمینه‌ای ریوی نیاز به مراقبت‌های ویژه‌ی پزشکی بیرون از زندان دارد. خودداری مقامات زندان از انتقال زندانیان بیمار معترض به بیمارستان، این شبهه را تقویت می‌کند که آنها قصد تحمیل مرگ به این زندانیان را دارند.
این روزها که سراسر کشور درگیر بیماری کشنده‌ی کرونا است و حاکمیت نه تنها در کنترل آن ناتوان بوده بلکه با برنامه‌های غیر انسانی موجب شیوع بیشتر بیماری و از دست رفتن جان‌های بسیاری شده است، وضعیت در فضای بسته‌ی زندان‌ها در نبود امکانات درمانی می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد. در شرایطی که فقر و بیکاری، تورم و گرانی مردم را به ستوه آورده است، زندانی کردن نویسندگان، دانشجویان، معلمان و کارگرانِ معترض نشان از ستمی آشکار و مضاعف دارد. بدیهی ست که مسئولیت سلامت و جان این زندانیان بر عهده‌ی حاکمیت اعم از نهادهای امنیتی، قوه قضاییه و مسئولان زندان‌هاست. در این روزهای سخت و سیاه، کانون نویسندگان ایران جان بکتاش آبتین را در خطر می‌بیند و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط او و همه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی است.

کانون نویسندگان ایران
۲۰ فروردین ۱۴۰۰


#زندانی_سیاسی #کارگر_زندانی #معلم_زندانی #دانشجوی_زندانی
#انقلاب
@tashakolefaragir1