چه موضوع ای زیبا تر از آن است
که از غم ها و دردهای مان در این سالیان دراز بگوییم
و دست به کاری بزنیم تا فردایی روشن را بتوانیم برای همه به ارمغان بیاوریم
پس بیاییم برخیزیم!
مردمی که به دیدنِ جاری شدنِ خون عادت کردهاند
خیلی زود یاد میگیرند...
در ۱۸ بهمن ۵۸، پنج نفر از وزارت کشاورزیْ مامور حل مسئلهی زمين و رسيدگی به کار #شوراھای_دھقانی به اتفاق چهار رھبر #خلق_ترکمن، شامل #شیر_محمد_درخشنده_توماج ، #محمد_واحدی ، #حسین_جرجانی و #عبدالکریم_مختوم در ساختمان ستاد شوراھای ترکمنصحرا در #گنبد به برپایی جلسه پرداختند. پس از پايان جلسه در ساعت ٢ نيمهشب، ھمگی از ستاد خارج و ۴ نفر مزبور با يک ماشين و ھيئت دولتی با يک ماشين ديگر به راه میافتد. روی پل شمال غربی شهر، نیروهای پاسدار به ھر دو ماشين ايست میدھند. ماشين اول بازرسی و حرکت میکند. رفقای ترکمن در اينجا بازداشت میشوند. روز ٢٢ بهمن آنان را به تهران و به زندان اوين منتقل میکنند. در تاریخ ٢۶ بهمن، هر چهار نفر از اوين به مرکز سپاه در سلطنت آباد منتقل شده و در اختيار #محسن_رفيق_دوست معاون فرمانده سپاه قرار میگیرند. سحرگاه روز #دوشنبه٢٩بهمن در مسير بين گنبد و #بجنورد (بين #مينودشت و #چمن_بيد) اجساد شکنجه شده و به گلوله بسته شدهی آنان يافت میشود. (سه ویدئو در بالای این پست قرار گرفته که در همین رابطه می باشد)