چه موضوع ای زیبا تر از آن است
که از غم ها و دردهای مان در این سالیان دراز بگوییم
و دست به کاری بزنیم تا فردایی روشن را بتوانیم برای همه به ارمغان بیاوریم
پس بیاییم برخیزیم!
مردمی که به دیدنِ جاری شدنِ خون عادت کردهاند
خیلی زود یاد میگیرند...
"گرونی و تورم، دستها تو جیب مردم" "نه نون داریم نه خونه، حجاب شده بهونه" "گرونی بیداد می کنه، ملتو بیدار می کنه" پیش تر هم در یکی از دانشگاه ها دانشجوها شعار داده بودند: "فرزند کارگرانیم، کنارشان می مانیم"
رفته رفته این انقلاب دارد بیشتر خصلت طبقاتی پیدا می کند و خواسته هایش را مشخص تر فریاد می زند. به امید دیدن پیوندهای بیشتر دانشجویی و کارگری قوی تر در روزهای پیش رو