-ویرانه ی کودکی
پازل هایی که دانه به دانه گم میشوند و‌ تصویر کودکی را محو تر و خرابگون میکنند..
اشک هایی که خاطره هارا شناور میکنند و هرگز لذت آن موقع هارا به تو نمیدهند.
غمی که در لحظه به لحظه ی نوجوانیم تجربه میکنم حس خوشحالی کودکیم هستند..
احساساتی بی بازگشت که جز لذت بردن در ان زمان راه دیگه ای برای شیرین تر کردنش وجود ندارد..!
در غم انگیز ترین برهه،برای روحی که توانش کم شده است چه چیزی سخت تر از اینکه پازل های شادیش گم شوند؟
سرنوشت غم انگیز آدمی جز خاک چیزی نیست و تنها چیزی که میماند خاطره است و خوبی آن آدم.

-صدای‌گیتارش7