از دوری‌ات ای تازه‌گل باغ مراد چون غنچهٔ چیده خنده‌ام رفته ز یاد گریان چو پیالهٔ پرم در کف مست نالان چو سبوی خالی‌ام در ره باد میرالهی همدانی نصرآبادی، محمّدطاهر. تذکرهٔ نصرآبادی، تصحیح محسن ناجی نصرآبادی، (۲جلد)، تهران: اساطیر، ۱۳۷۸، ج۱، ص۳۶۴. @Tanideh_az_del