تخت جمشید

ارسالی
شعری زیبا و تکان دهنده از
#قیصر_امین_پور

یاد دارم در غروبی سرد سرد،
می گذشت از کوچه ما دوره گرد،

داد می زد: کهنه قالی می خرم،
دست دوم، جنس عالی می خرم،
کوزه و ظرف سفالی می خرم،
گر نداری، شیشه خالی می خرم
اشک در چشمان بابا حلقه بست،
عاقبت آهی کشید، بغض اش شکست،
اول #ماه است و #نان در سفره نیست،
ای خدا شکرت، ولی این زندگی است؟!!!
سوختم، دیدم که بابا پیر بود،
بدتر از او، خواهرم دلگیر بود،

بوی نان تازه هوش اش برده بود،
اتفاقا مادرم هم، روزه بود،

صورت اش دیدم که لک برداشته،
دست خوش رنگ اش، ترک برداشته،

باز هم بانگ درشت پیرمرد،
پرده اندیشه ام را پاره کرد...،
دوره گردم، کهنه قالی می خرم،
دست دوم، جنس عالی می خرم،
کوزه و ظرف سفالی می خرم،
گر نداری، شیشه خالی می خرم،

خواهرم بی روسری بیرون دوید،
گفت: "آقا، #سفره خالی می خرید؟!!

#قیصر_امین_پور

‌
ظهر یکی از روز های گرم #ماه_رمضان منصور حلاج از کنار خرابه ای که جذامی ها در آن بودند میگذشت جذامی ها در حال خوردن غذا بودند. غذا که چه ! ته دیگ ها و پس مانده های مردم بود. یکی از آنها به منصور گفت: بفرما ناهار منصور گفت: مزاحم نیستم؟ گفتند نه و منصور با آنها مشغول غذا خوردن شد چند لقمه ای خورد. جذامیان گفتند: دیگران بر سفره ی ما نمی نشینند و از ما می ترسند. حلاج گفت: آنها روزه اند و سپس بلند شد تشکر کرد و رفت. در راه دست به آسمان برد و گفت خدایا روزه ام را قبول کن ! یکی از دوستانش او را دید و گفت ولی من دیدم تو با جذامی ها داشتنی غذا میخوردی؟! حلاج گفت: ما مهمان خدا بودیم ، روزه شکستیم ولی دل نشکستیم. هزار بار پیاده طوافِ کعبه کنی قبول حق نشود گر دلی بیازاری ...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ