❶⇦﴿تَفَکَّهَ﴾: یَعنِی أَکلَ الفَاکِهَة. و «تَفَکَّه» یَعنِی تَعَجَّبَ. ❷⇦﴿ تَفَکَّهَ﴾ : میوه خوردن . شگفتی نمودن. به شگفت آمدن از چیزی. ❁⇐﴿﴿التَفَکَّه﴾ : اصلش تناول و رسیدن به اقسام میوه جات است برای خوردن و «الفکاهه» مزاح و شوخی کردن است، و از آنست حدیث زید: «کان من افکه الناس مع اهله » از مزاح مردم بود با عیالش. «و رجل فکه» مرد پاک نفس.
📖واقعه: ۶۳- ۶۵ مثال در قرآن:﴿أَفَرَأَیتُم مَا تَحرُثُونَ ●أَأَنتُم تَزرَعُونَهُ أَم نَحنُ الزَّرِعُونَ ●لَو نَشَاءُ لَجَعَلنَاهُ حُطَمَاََ فَظَلتُم تَفَکَّهُون﴾ «آیا درباره ی آنچه کشت می کنید اندیشیده اید؟●آیا شما آن را می رویانید یا ما می رویانیم؟● اگر می خواستیم آن را مُبَدّل به کاه در هم کوبیده می کردیم تا در تعجّب فرو روید!
❁⇐﴿تَفَکَّهُون﴾ : از ماده ی «فاکهة» به معنى میوه است، سپس «فُکاهة» به مزاح و شوخى و گفتن لطیفه ها که میوه جلسات انس است اطلاق شده ولى این ماده گاهى به معنى تعجب و حیرت نیز آمده و آیه مورد بحث از این قبیل است. 🔹این احتمال نیز وجود دارد همان گونه که انسان به هنگام خشم گاهى مى خندد که نام آن را خنده خشم مى گذارند در هنگام مصائب سخت و سنگین نیز به شوخى مى پردازد بنابراین منظور شوخى به خاطر مصیبت است.