حامیان مردمی دکتر پزشکیان (حمد سابق)

🔴//از توهم مدیریت جهان تا ثمره میوه برجام!

✍محمدحسین غیاثی

در سال 84 وقتی احمدی نژاد در انتخاباتی سرتاپا مشکوک رییس جمهور شد اصولگرایان محترم گمان می کردند به آخر دنیای سیاست رسیده اند و چند ماه یا حداکثر چندسال دیگر امام زمان هم ظهور می کند و جهان را پر از عدل و داد می کند.

آنان تصمیم گرفتند جهان را مدیریت کنند. منوچهر متکی شد وزیرخارجه. کافی بود در اقصای غور یک اتفاقی برای اسلام و مسلمین بیفتد از متکی سوال می شد که در فلان کشور چرا ورود باحجابان به مراکز آموزشی ممنوع است؟ در بهمان کشور چرا پخش اذان از بلندگوی مساجد ممنوع است؟ در کشور دارقوزآباد علیا چرا کتاب کذا در مخالفت با اسلام چاپ شده است؟ در کشور دارقوزآباد سفلی چرا کاریکاتور موهن به اسلام در فلان روزنامه یا مجله چاپ شده است؟ و قس علیهذا.

حالا این بدبخت چطور باید حالی اینها می کرد که کار من اینها نیست. شما هم که نماینده ی مجلسید کارتان آنها نیست. شما باید به کار نان و آب مردم برسید. دخل و خرج کشور را بنویسید. قانون رانندگی و ثبت املاک را اصلاح کنید. وزیر صنعت و مسکن را احضار کنید.

نه. انگار فایده نداشت. اینها کلهم در حال مدیریت جهان بودند. تا اینکه یک نفر از بین خودشان گفت: بابا چه تان است؟ متکی وزیر خارجه ی ایران است. وزیر خارجه جهان که نیست.

او باید می گفت شما هم هرکدام با چند هزار رای فوقش نماینده ی هشتاد میلیون نفر ایرانی هستید. دنیا هفت میلیارد جمعیت و نزدیک به دویست کشور دارد. یکم یواش. پیاده شوید باهم برویم.

اکنون معجزه ی هزاره ی سوم کجاست؟ راستی همان وزیر بیچاره ی خارجه اش را چطوری از کار بیرون کرد؟ به قول کارل مارکس احمدی نژاد وزرایش را طوری از کابینه اخراج می کرد که کسی نوکر دم خانه اش را بیرون نمی انداخت. آن نمایندگان که خود را قبله ی عالم می پنداشتند الان کجا هستند؟

این حکایت عبرتناک را نوشتم تا گریزی به امروز بزنیم.

ایران برجام را امضا کرد. برجام محصول 12 سال دیپلماسی بود که به پشتوانه ی قدرت دفاعی ایران امضا شد. اگر ایران از نظر نظامی و دفاعی در شرایط نسبتا پایاپایی با طرفهای دیگر قرار نمی داشت این مذاکرات نه اینقدر طول می کشید و نه امضا می شد.

به محض اینکه هفت قطعنامه ی شورای امنیت ملغی شد ایران سودش را از برجام برداشت و از آن به بعد هرچه به کیسه ی ایران می آید سود مازاد است. هنر کسی مثل جواد ظریف و حسن روحانی در این بود که نهایت تلاش ممکن را با همه ی تجربه و دانش و اندوخته و کیاست خود به خرج دادند تا حال که باید این سند به دلایلی امضا می شد بیشترین بهره برای ایران و کمترین سود برای دشمنان ایران (نه الزاما 5+1) حاصل شود.

و چنین شد.

اما اصولگرایان اصلا انگار در این عالم زندگی نمی کنند و کماکان گمان می کنند که نماینده هفت میلیارد اصولگرای جهان هستند. هر روز مترصدند تا یک چیزی ببینند و یک نیشی بزنند تا بگویند دیدید گفتیم برجام چه شد و چه نشد. آخرینش هم سفر ظریف به الیزه بود. عکس ها را نگاه کنید. رییس جمهور جوان الیزه چگونه مشتاقانه به جواد ظریف نگاه می کند. مثل یک شاگرد به استاد. جواد ظریف در بین نسل جدید سیاستمداران به ویژه در اروپا یک الگو و استاد محسوب می شود.

یادتان هست آن رییس جمهور امور دنیا و آخرت را به هیچ جا راهش نمی دادند و توهین می کردند. اما در اینجا برایش هورا می کشیدند که ببینید در بلاد کفر پهلوانمان چگونه زنجیر پاره می کند و مجمعه می دراند. حالا همانها دائم دنبال این هستند تا ببینند حسن روحانی و جواد ظریف چگونه عزت ملت ایران را خدشه دار می کنند. چون در همین خیالات هستند. با این افکار به خواب می روند و با همینها هم بیدار می شوند.

این ساده لوحان فیلم جواد ظریف با وزیر خارجه فرانسه را منتشر می کنند و اصلا به ذهن نسبتا اشکال دارشان خطور نمی کند که در هیچ کشوری یک وزیر خارجه چنین کاری با یک میهمانش انجام نمی دهد. اندکی بعد فیلم کامل درمی آید که وزیرخارجه فرانسه خداحافظی نمی کند تا جواد ظریف را تا جلوی ماشینش همراهی کند.

ببینید سرنوشت ملت بیچاره هشت سال دست چه کسانی بود. اگر در سال 92 حسن روحانی رییس جمهور نمی شد، معلوم نبود الان من بودم که این متن را بنویسم یا شما که آن را بخوانید و اصلا ایرانی در کار بود تا ما هنوز در باره ی برجام و عزت ملت ایران و کذا و کذا سخن بگوییم.

پی نوشت :

عنوان یادداشت را «فراسوی سیاست» برگزیده است.

#سیاست_خارجی_ایران #معجزه_هزاره_سوم #مدیریـت_جهان #دیپلماسی_ظریف #برجام
https://t.center/tadbir96dolat