🔸 جوانمرگی در نثر و ادب معاصر فارسی هوشنگ گلشیری مهر ماه ۱۳۵۶ این سخنرانی فوق‌العاده که درست در انتهای عصر پهلوی ایراد شده است، نیازمند به تحلیل‌های جامعه‌شناختی، نشانه‌شناختی و گفتمانی است تا زوایای تاریک آن برای نسل‌هایی که بعد از دهه‌ی پنجاه جهان معاصر ایرانی را فهمیده‌اند، روشن شود. گلشیری در این سخنرانی بی‌نظیر، درواقع سیری پیچیده و دقیق و انتقادی از تاریخ ادبیات معاصر، خصوصاً درباره ادبیات داستانی ارائه می‌دهد. مخاطب اکنون بعد از نیم قرن دور شدن از فضای عصر پهلوی، وقتی این سخنرانی را در حکومت و ساختار سیاسی دیگر می‌شنود به راحتی می‌تواند قضاوت کند که در عصر پهلوی چه اتفاق افتاد و پس از گذشته نزدیک به نیم قرن تلاش‌های ادبی، فرهنگی و اجتماعی، تاریخ و ادبیات ایران اکنون چه سرنوشتی پیدا کرده است. من سخنرانی‌هایی زیادی از دوره قبل انقلاب شنیده‌ام، واقعا این سخنرانی هنوز زبانش تازه و تحلیلش دقیق است. سینا جهاندیده @tabarshenasi_ketab