وقتی زخم‌هایمان التیام پیدا کنند خواهیم فهمید که لازم نیست ما اصالتمان را فدای نگه داشتن دیگران در زندگی‌مان کنیم. وقتی التیام پیدا کنیم درمی‌یابیم ما مسئول راضی و خوشحال نگه داشتن همه نیستیم و علیرغم اینکه دوستی و ارتباطات برای ما مهم هستند، افردی را در کنار خود نگه می‌داریم که ما را بخاطر آنچه هستیم و نه به خاطر کارهایی که برایشان انجام می‌دهیم می‌خواهند.
من رو به مامان و مامان جونم: مامان به نظرت من نبخشم خدا ميبخشه؟ اونا: نه از حق تو نميگذره ولي يه روز تو ام ميبخشي.. زمان كمكت ميكنه.. من: نميدونم ولي مطمئنم نميبخمش:)
١٧ دي ماه ١٤٠٣ شب عجيبي بود! مهتاب، آمال و فاطمه كمكم كردن. شايان و يلدا و صبا منو رو شنيدن و آرتا مهر تاييد زد! و من زنده موندم و باز فهميدم كه يك زخم دردش تا قلب ادم ميره ولي با دندون لبتو گاز ميگيري و خودت بخيه اش ميكني!
