خبرنگار سرویس جهانی BBC گزارشی تهیه کرده از شهر شیکاگو ، که در آخر هفته ی گذشته 65 مورد شلیک با اسلحه در آن ثبت شده و از این بین 13 تن کشته، محصولِ خشونت های آخر هفته جاری بوده است. در سال جاری میلادی که در آنیم و آغاز برج نُهم اش، تا کنون 500 نفر در شیکاگو کشته شده اند. همیشه اعداد و ارقام، سخن می گویند و در این بحثِ اسلحه، اعداد و ارقام حیرت آورند. می گوید: تعداد کشته های خشونت های اسلحه در 15 سال اخیر "در این" منطقه ی آمریکا، از کل تعداد کشته های آمریکا در جنگ عراق و افغانستان، بیشتر است.

در این گزارش با جوان سیاه پوستی به نام سیتیسی دوئاپ صحبت می شود که رَپِر است و کارآفرین موسیقی و عضو باندهای تبهکاری (گَنگ). از زندگی آلوده به خشونت و مواد مخدر می گوید. و دوربین با او به محله های غربی شیکاگو می رود . دو بچه ی چهار و هفت ساله دارد و توضیح می دهد که هنوز به بچه ها "دوچرخه سواری" یاد نداده چون "محله" امن نیست برای بچه (because the environment we are living is not safe ). سکانس پایانی گزارش، جایی که دوئاپ صحبت می کند لوکیشنی است که برایم بسیار آشناست. چشم انداز ساحل شیکاگو و منظره انبوه برج های سربه آسمان کشیده ؛ جایی که اوج مجلل بودن شیکاگو و ازدحام ثروت، نمود دارد. همان چشم اندازی که تعدادی از مرتفع "ترین" برج های دنیا آنجاست و دومین آسمانخراش مرتفع در آن میانه ، برج مجلل ترامپ است. آنجا دوئاپ نشسته و دارد می گوید: ما، تو این زندگی ، در یک "مخمصه" گیر کرده ایم... و در میانه ی صحبت ها به گریه می افتد.
- - - - - - - -
چقدر این کلمه ی مخمصه انتخاب صحیحی است. چقدر الان می توانم بفهم اش. چقدر ها در میانه ی مخمصه روزگار می گذرانند.

Telegram.me/solseghalam