𝕊𝕠𝕝𝕠 𝕕𝕒𝕚𝕝𝕪

یه روز مجبور می‌شی از آدم مورد علاقه‌ات، خونه‌ی مورد علاقه‌ات و گلدون مورد علاقه‌ات دست بکشی و بپذیری فرد دیگه‌ای اون‌ها رو خواهد داشت که اندازه‌ی تو دوستشون نداره و هیچوقت اندازه‌ی تو اون‌ها رو نمی‌شناسه و متوجه‌شون نیست.

باگ زندگی؟
اشنا شدن با ادم درست
در زمان نادرست

این روزا بهم کارد بزنی ازم غم می چکه🥲

انگار زندگیمو اصغر فرهادی کارگردانی کرده
پایان تمام اتفاقاتش بازه :)))

یه نسخه پرشور از خودم داشتم که نمی دونم چطور، ولی از دستش دادم

بستن چشمامون موقع خیال پردازی، شنیدن یک بوی خیلی خوب، دعا کردن، یا بوسیدن و بغل کردن کسی که دوسش داریم، اینو ثابت می کنه که زیباترین و عمیق ترین چیزهای زندگی با چشم دیده نمی‌شن، بلکه با قلب احساس می‌شن.

مرا به خودش فشار می‌دهد و بعد درِ گوشم آهسته می‌گوید: سرگشتگی.

عزیزِ من جایی که الان هستی، مقصد نهایی تو نیست. بهترین‌ها هنوز برات اتفاق نیفتادن.

از دور چقدر «این آدم می‌دونه داره با زندگیش چیکار می‌کنه» و از درون «چقدر نمی‌دونم باید با زندگیم چیکار کنم»‌ای هستم.

هنوز اگر تو بیایی
دوباره می شوم آغاز
اگر چه خسته تر از
آفتابِ بر لب بامم :))

امیدوارم کسی وارد زندگیت بشه که بعد از دیدن تاریکی‌هات، باز هم کنارت بمونه

دنبال یکی بگرد که بهت احساس با ارزش بودن بده. نه اینکه همش‌ نگران باشی نکنه براش کافی نیستی

‌چه منظره‌‌ی غم‌انگیزی است
تماشای مردمی که منتظرند خدا همه‌ی کارها را درست کند!

گفت تو هرچقدر هم که سکوت کنی، چشم هایت همه چیز را لو می‌دهد :)))

‏«قدر شناس بودن» واقعاً ترن آنه. درست تربیت شده، ارزشت رو می‌دونه، متقابلاً برات قدم برمی‌داره

‏هر عکسی از گربه میبینم یه “کاش مال من بودی” تو دلم میگم

@loltext

میخوام🥲