“Albatta ko’zlar yoshlanadi, qalb mahzun bo’ladi, lekin biz faqat Robbimiz xushnud bo’ladigan so’znigina aytamiz…” - degan edilar Sarvari Olam Alayhissalom.
Asl masala biron musibat kelganida toshdek qotib hech narsa his qilmaslik yoki musibat sabablarini izlab qaygʻulanish emas, balki shu holatda tildan chiqayotgan so’zlarga e'tiborli boʻlishdir..
Isyonmi?
Shukurmi?
