*توانایی همذاتپنداری و ستم به دیگران!*
■بقا و خوشبختی بشر، در گرو زندگی جمعی است، و زندگی جمعی بدون «همذاتپنداری»، اردوگاه مرگ جمعی و تدریجی است.
□همذاتپنداری یعنی درک ما از رنج یا لذت دیگران، آنسان که آن رنج یا لذت، گویی در وجود ما رخ داده است. بدون
#همذاتپنداری، زمینه‌ای برای اخلاق اجتماعی و زیست اخلاقی باقی نمی‌ماند، جز تازیانۀ قانون که آن نیز در برابر خودخواهی‌ها و منفعت‌طلبی‌های انسان، چندان کارایی ندارد.
●در واقع، آنچه ستم را بر دیگری آسان می‌کند، ناتوانی ستمگر از درک رنجی است که ستمدیده می‌برد. جامعه‌ای که اعضا و اجزای آن، همدیگر را نمی‌بینند و بر دردهای یک‌دیگر نمی‌گریند، مجموعه‌ای فاسد و رو به فنا و اضمحلال است. چنین جامعه‌ای، نه جایی برای زیستن و بالیدن، که زندانی برای رنج کشیدن و افسردن است.
○خانم
#هانا_آرنت در کتاب «آیشمن در اورشلیم» به‌خوبی نشان می‌دهد که میان ستم به دیگری و توانایی در همذاتپنداری، رابطه‌ای معکوس و بسیار دقیق وجود دارد؛ یعنی هر قدر که فردی یا جامعه‌ای در همذاتپنداری ناتوان‌تر باشد، در ظلم و بزهکاری و کشتار، توانمندتر و جسورتر است؛ زیرا رنج دیگری در او هیچ احساسی برنمی‌انگیزد تا مانع او شود.
■بر پایۀ تحقیقات خانم هانا آرنت،
#آدلوف_آیشمن، افسر ارتش نازی آلمان و از متهمان هولوکاست، انسانی خانواده‌دوست، مؤدب، برخوردار از همۀ پرنسیب‌های اجتماعی و حتی افکار مثبت بود؛ اما ذره‌ای قدرت همذاتپنداری نداشت. به همین دلیل کشتن انسان‌ها برای او آسان بود و معنایی جز عمل به وظیفۀ سازمانی نداشت.
□همذاتپنداری، بیش‌و‌کم در طبیعت همۀ انسان‌ها هست، اما راه‌هایی وجود دارد که آن را تقویت می‌کند یا به سطح لازم برای زیست جمعی می‌رساند.
#موسیقی،
#قصه،
#رمان و
#سینما، بیشترین توفیق را در تقویت و تشدید همذاتپنداری در میان انسان‌ها دارند و به ما می‌آموزند دیگران نیز وجود دارند، رنج می‌برند و همچون ما درد می‌کشند.
●سینما و هر
#هنر یا فن یا برنامه ای که بتواند انسان را از لَختی خویش بیرون بیاورد، و او را از درد و رنج دیگری متاثر بکند، اخلاقی‌ترین کار ممکن را کرده است.
#هانا_آرنت#آیشمن_در_اورشلیم#ابتذال_شر#پیرو___
#هنر_بیان
#گويندگی
#گویان_رسانه Channel
@gooyanonline┅─═ঊঈ
♥️ ঊঈ═─┅
